ثَاقِب
از الکتاب
«ثاقِب» از مادّه «ثقب» به معناى نافذ و سوراخ کننده است، گویى بر اثر نور شدید، صفحه چشم را سوراخ کرده و به درون چشم انسان نفوذ مى کند; و در اینجا اشاره به این است که به هر موجودى اصابت کند آن را سوراخ کرده و آتش مى زند.
ریشه کلمه
- ثقب (۲ بار)
کلمات نزدیک مکانی
فَاسْتَفْتِهِم أَ شِهَاب مَن فَأَتْبَعَه هُم أَشَدّ الْخَطْفَة خَلْقا خَطِف أَم وَاصِب إِلاّ خَلَقْنَا عَذَاب
تکرار در هر سال نزول
نمودار تکرار در هر سال نزول
سال نزول
0
1
2
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0