الإنشقاق ٢٢
ترجمه
| الإنشقاق ٢١ | آیه ٢٢ | الإنشقاق ٢٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«یُکَذِّبُونَ»: به کار بردن فعل مضارع، برای استمرار است، و گواه بر این معنی که کافران در تکذیبهای خود اصرار داشته و دارند.
تفسیر
- آيات ۱ - ۲۵، سوره انشقاق
- معناى اينكه در بيان چند تا از مقدمات قيامت فرمود آسمان منشق و زمين كشيده مى شود وفرمود((و ازنت لربها و حقت ))
- مفاد آيه : ((يا ايها الانسان انك كادح الى ربك كد حافملاقيه )) و دلالت آن بر بحث و جزا
- مقصود از اينكه فرمود اكتابش به دست راست داده شود شادمان به سوى((اهل )) خود باز مى گردد
- رد پندار آن كس كه نامه اعمالش از پشت سر به او داده مى شود و در دنيا در((اهل )) خود مسرور بود و مى پنداشت به سوى خدا و براى حساب بازگشتى ندارد
- جوابى كه به اين سوال و اشكال داده شده كه مومنان گنهكار در زمره ((من اوتى كتابهبيمينه )) هستند يا ((من اوتى كتابه وراء ظهره ))؟
- تقسيم اهل محشر به دو طائفه اصحاب يمين و اصحابشمال تقسيمى كلى نيست
- معناى آيه : ((لتركبن طبقا عن طبق ))
- معناى جمله ((والله اعلم بما يوعون ))
- (رواياتى درباره محاسبه اعمال در قيامت ، نزول آيه : ((و اما من اوتى كتابه ....))،((لتركبن طبقا عن طبق )) و...)
نکات آیه
۱ - کافران، به مجرد شنیدن آیات قرآن، آن را تکذیب کرده و معارف آن را دروغ مى پنداشتند. (بل الذین کفروا یکذّبون)
۲ - منکران معاد، کافراند. (لترکبنّ طبقًا عن طبق ... بل الذین کفروا یکذّبون)
۳ - منکران معاد، نه تنها به هشدارهاى قرآن ایمان نیاورده و در برابر آن فروتنى نمى کنند; بلکه پا را فراتر نهاده و قرآن را تکذیب مى کنند. (بل ... یکذّبون)
۴ - گردن فرازى در برابر تعالیم قرآن، نشانه کفر است. (لایسجدون . بل الذین کفروا)
۵ - نامه عمل کافر، از پشت سر به او داده شده و آتش دوزخ فرجام او خواهد بود. (و أمّا من أوتى کتبه وراء ظهره ... و یصلى سعیرًا ... بل الذین کفروا) ارتباط مجموع آیات سوره با یکدیگر، اقتضا مى کند که دو دسته آخر سوره (الذین کفروا) و (الذین آمنوا)، همان دو دسته قبل باشند که با عنوان «من اُوتى کتابه بیمینه» و «من اُوتى کتابه وراء ظهره» از آنان یاد شد.
۶ - اظهار کفر، فراهم سازنده زمینه پافشارى بر تکذیب قرآن (بل الذین کفروا یکذّبون) مراد از «الذین کفروا»، همان کسانى اند که در «فما لهم لایؤمنون» به نداشتن ایمان توصیف شدند. ایجاد تفاوت در تعبیر، نشانگر آن است که آنان علاوه بر این که بى ایمان بودند، کفر را نیز از خود بروز مى دادند. فعل مضارع «یکذّبون» بر استمرار و اصرار دلالت دارد.
موضوعات مرتبط
- قرآن: آثار استماع قرآن ۱; تکبر بر قرآن ۴; زمینه تکذیب قرآن ۶; مکذبان قرآن ۳
- کافران :۲ تکذیبگرى کافران ۱ ۲; روش برخورد کافران ۱ ۲; فرجام اخروى کافران ۵ ۲; کافران ۲ در جهنم ۵; نامه عمل کافران ۵ ۲
- کفر: آثار کفر ۶; نشانه هاى کفر ۴
- معاد: بى ایمانى مکذبان معاد ۳; تکبر مکذبان معاد ۳; تکذیبگرى مکذبان معاد ۳; کفر مکذبان معاد ۲
- نامه عمل: دریافت نامه عمل از پشت ۵
