التغابن ٢
ترجمه
| التغابن ١ | آیه ٢ | التغابن ٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«فَمِنکُمْ کَافِرٌ وَ مِنکُم مُّؤْمِنٌ»: (نگا: کهف / ، انسان / .
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۰، سوره تغابن
- ذكر پاره اى از اسماء حسنى و صفات علياى خداىمتعال كه وجود قيامت و بعث و جزا را اقتضاء دارند
- معناى جمله ((و صوركم فاءحسن صوركم ))
- خطاب به مشركين كه از سرنوشت اقوام گذشته عبرت بگيرند
- بيان بهانه مشرك كفار در همه اعصار بر عدم پذيرش رسالت الهي
- معناى جمله ((و استغنى الله )) و مراد از استغناى خداى سبحان
- بيان ركنى ديگر از اركان كفر بت پرستان
- اشاره به آياتى كه در آنها براى وقوع و تحقق قيامت قسم ياد شده است
- آياتى كه بر جمع شدن مردم در قيامت براىفصل قضاء دلالت مى كنند.
- ((اليوم التغابن )) چه روزى است ؟ و چه كسانى معنبون مى شوند؟
- (چند روايت درباره نام هاى روز قيامت و ((يوم التغابن )) بودن آن و...)
نکات آیه
۱ - خداوند، خالق و آفریننده انسان ها (هو الذى خلقکم)
۲ - انسان، جلوه قدرت و فرمان روایى مطلق خداوند است. (له الملک ... و هو على کلّ شىء قدیر . هو الذى خلقکم) یادآورى آفرینش انسان با تعبیر «هو الذى خلقکم» (او است که شما را آفرید) - پس از ذکر قدرت و فرمان روایى مطلق خداوند بر جهان - مى تواند براى بیان مصداق و جلوه این قدرت و فرمان روایى باشد.
۳ - انسان ها از نظر جهان بینى و باورهاى دینى یا کافراند و یا مؤمن. (فمنکم کافر و منکم مؤمن)
۴ - انسان، مجبور آفریده نشده، بلکه آزاد و مختار است. (هو الذى خلقکم فمنکم کافر و منکم مؤمن) یادآورى این نکته که انسان ها پس از آفرینش، به دو دسته کافر و مؤمن تقسیم مى شوند، گویاى حقیقت یاد شده است.
۵ - انسان، موجودى انتخاب گر و توانا بر تشخیص حق از باطل و پیمودن راه آن (فمنکم کافر و منکم مؤمن)
۶ - کفر انسان ها به خداوند، برخلاف مسیر و فلسفه خلقت انسان و جهان و شگفت انگیز است. (هو الذى خلقکم فمنکم کافر و منکم مؤمن) تفریع «فمنکم کافر» بر موضوع آفرینش انسان از سوى خداوند (هو الذى خلقکم) و یادآورى آفرینش حق مدارانه جهان در آیه بعد، مى رساند که کفر انسان ها به آفریننده خود، امرى شگفت انگیز و بیرون از مسیر خلقت و به دور از انتظار است; زیرا انتظار از مخلوق (انسان)، این است که آفریننده خود را انکار نکند.
۷ - خداوند، نسبت به تمامى رفتارهاى آدمى، بینا است. (و اللّه بما تعملون بصیر)
۸ - تأثیر باورها و جهان بینى انسان ها در رفتار و کردار آنها (فمنکم کافر و منکم مؤمن و اللّه بما تعملون بصیر) مطلب یاد شده، با توجه به این نکته است که ایمان و کفر، از مقوله جهان بینى و باورهاى بشر است; ولى خداوند به جاى تذکر به آگاهى خویش از این مسأله، به آگاهى خود از رفتار آدمیان اشاره دارد. این مى رساند که رفتارهاى آدمى متأثر از جهان بینى او است و کردارهاى او، نشانه طرز تفکر و عقیده (ایمان و کفر) او است.
۹ - رفتار و کردار آدمى، نشانگر کفر و ایمان و نیز اندیشه و باور او است. (فمنکم کافر و منکم مؤمن و اللّه بما تعملون بصیر)
۱۰ - هشدار خداوند به انسان ها، درباره رفتار و کردارهاى خویش (و اللّه بما تعملون بصیر)
روایات و احادیث
۱۱ - «عن زرارة عن أبى جعفر(ع) قال: قلت له ... قد قال اللّه عزّوجلّ: «هو الذى خلقکم فمنکم کافر و منکم مؤمن» لا واللّه لایکون أحَدٌ من الناس لیس بمؤمن و لا کافر. قال: فقال أبوجعفر(ع): ...ما تقول فى أصحاب الأعراف؟... واللّه ما هم بمؤمنین و لا کافرین...;[۱] از زراره روایت شده که گفت: به امام باقر(ع) گفتم ... خداى عزّوجلّ فرمود: «هو الذى خلقکم فمنکم کافر و منکم مؤمن»، به خدا سوگند احدى از مردم نیست که نه مؤمن باشد و نه کافر...! پس امام باقر(ع) فرمود: ... درباره اصحاب اعراف چه مى گویى؟... به خدا سوگند آنان نه مؤمن اند و نه کافر...».
موضوعات مرتبط
- اصحاب اعراف: عقیده اصحاب اعراف ۱۱
- انسان: اختیار انسان ۴، ۵; خالق انسان ۱; فلسفه خلقت انسان ۶; ویژگیهاى انسان ۲; هشدار به انسان ها ۱۰
- ایمان: منشأ ایمان ۹
- جهان بینى: اقسام جهان بینى ۳
- حق: تمییز حق و باطل ۵
- خدا: بصیرت خدا ۷; خالقیت خدا ۱; نشانه هاى قدرت خدا۲; هشدارهاى خدا ۱۰
- رفتار: پایه هاى رفتار ۸
- عقیده: منشأ عقیده ۹; نقش عقیده ۸
- عمل: آثار عمل ۹، ۱۰; ناظران عمل ۷
- کافران :۳
- کفر: شگفتى کفر به خدا ۶; منشأ کفر ۹
- مؤمنان :۳
منابع
- ↑ کافى، ج ۲، ص ۴۰۳، ح ۲; نورالثقلین، ج ۵، ص ۳۳۹- ، ح ۸ .
