الزخرف ٤١

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۲۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و هرگاه تو را از میان آنها ببریم، حتماً از آنان انتقام خواهیم گرفت؛

|پس اگر ما تو را [از دنيا] ببريم، قطعا از آنها انتقام مى‌گيريم
پس اگر ما تو را [از دنيا] ببريم، قطعاً از آنان انتقام مى‌كشيم،
پس اگر ما تو را به جوار خود بریم بعد از تو سخت از آنها انتقام می‌کشیم.
پس اگر تو را از دنیا ببریم، یقیناً از اینان انتقام خواهیم گرفت،
و اگر تو را ببريم، از آنها انتقام مى‌گيريم،
پس اگر تو را [از دنیا] ببریم، در آن صورت از ایشان داد می‌ستانیم‌
پس اگر تو را ببريم- بميرانيم-، همانا از آنان كين مى‌ستانيم
هرگاه تو را بمیرانیم و از میان برداریم (و ناظر بر مجازات ایشان نباشی) قطعاً ما از آنان انتقام خواهیم گرفت (و به مجازاتشان خواهیم رساند).
پس اگر ما تو را حتماً (از دنیا) می‌بریم، همواره از آنان انتقام‌کشندگانیم.
پس اگر تو را بریم همانا مائیم از ایشان انتقام‌گیرندگان‌


الزخرف ٤٠ آیه ٤١ الزخرف ٤٢
سوره : سوره الزخرف
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِکَ ...»: روی سخن به پیغمبر گرامی است و این آیه و چند آیه بعدی، برای تسلّی و آرامش خاطر مبارک او است.


تفسیر

نکات آیه

۱ - گمراهان و مخالفان پیامبر(ص)، در آرزوى فقدان و رحلت آن حضرت (فإمّا نذهبنّ بک) آیه شریفه گویا درصدد پاسخ گویى به نکته اى مقدر است; یعنى، کافران و منکران در آرزوى فقدان پیامبر(ص) بودند; با این گمان که با درگذشت آن حضرت، آنان قادر به پیشبرد اهداف خویش خواهند بود.

۲ - وجود پیامبر در جامعه، مهلتى به گمراهان براى حق شنوى و مایه تأخیر انتقام الهى از ایشان (فإمّا نذهبنّ بک فإنّا منهم منتقمون)

۳ - پندار مشرکان عصر بعثت، خاموش شدن فروغ دین و آیین نبوى، با رحلت پیامبر(ص) (فإمّا نذهبنّ بک فإنّا منهم منتقمون) آیه شریفه، گویا در پاسخ توهم مشرکان است که مى پنداشتند با رحلت پیامبر(ص)، تمامى مسائل خاتمه خواهد یافت.

۴ - حمایت خداوند از مکتب حق، وابسته به حیات پیامبران و رهبران الهى نیست. (فإمّا نذهبنّ بک فإنّا منهم منتقمون) خداوند مى فرماید: حتى در صورت رحلت پیامبر(ص) ما انتقام خویش را از مخالفان خواهیم گرفت. از این نکته حمایت مستمر او از آیین حق استفاده مى شود.

۵ - مرگ و حیات تمامى انسان ها، حتى پیامبران، به اراده خداوند است. (فإمّا نذهبنّ بک فإنّا منهم منتقمون) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که خداوند «إذهاب» را - که در این جا به معناى میراندن است - به خود نسبت داده است.

۶ - مرگ، مرحله اى از حرکت وجودى انسان است; نه فنا و نابودى. (فإمّا نذهبنّ بک) به کار رفتن واژه «إذهاب» در مورد مرگ، مى تواند از این جهت باشد که مرگ نابودى نیست; بلکه انتقال از مرحله اى به مرحله دیگر است.

۷ - انتقام از مشرکان و کافران، سنت تخلّف ناپذیر الهى است. (فإنّا منهم منتقمون)

موضوعات مرتبط

  • آرزو: آرزوى مرگ محمد(ص) ۱
  • اسلام: عوامل نابودى اسلام ۳
  • انبیا: نقش انبیا ۴
  • حیات: منشأ حیات ۵
  • خدا: آثار اراده خدا ۵; حمایتهاى خدا ۴; حتمیت سنتهاى خدا ۷; عوامل تأخیر انتقامهاى خدا ۲
  • دین: حمایت از دین ۴
  • رهبران دینى: نقش رهبران دینى ۴
  • سنتهاى خدا: سنت انتقام ۷
  • کافران: انتقام از کافران ۷
  • گمراهان: آرزوى گمراهان ۱; زمینه هدایت گمراهان ۲; مهلت به گمراهان۲
  • محمد(ص): آثار مرگ محمد(ص) ۳; آرزوى مخالفان محمد(ص) ۱; اهمیت نقش محمد(ص) ۲; فضایل محمد(ص) ۲; نقش اجتماعى محمد(ص) ۲
  • مرگ: حقیقت مرگ ۶; منشأ مرگ ۵
  • مشرکان: انتقام از مشرکان ۷; بینش مشرکان مقارن بعثت ۳

منابع