العنكبوت ١٣
ترجمه
| العنكبوت ١٢ | آیه ١٣ | العنكبوت ١٤ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أَثْقَالَ»: جمع ثِقْل، بارهای سنگین. مراد بار گناهان است. «أَثْقَالاً مَّعَ أَثْقَالِهِمْ»: بارهای گناهان گمراهسازی دیگران به همراه بارهای گناهان گمراهی خود (نگا: نحل / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
قَالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ... (۰) لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ کَامِلَةً... (۳) مَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِي... (۱) لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ کَامِلَةً... (۳)
وَ کَذٰلِکَ جَعَلْنَا فِي کُلِ... (۰) ثُمَ أَوْرَثْنَا الْکِتَابَ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۳، سوره عنكبوت
- حاصل و خلاصه اى از غرض و مفاد سوره عنكبوت و اشاره به مكى بودن آن
- بيان سنت الهى مبنى بر امتحان و آزمايش امت ها
- علت فتنه و امتحان الهى : تمايز راستگويان از دروغ گويان در ادعاى ايمان
- معناى آيه : ((ام حسب الذين يعملون السيئات ان يسبقونا...))
- مفاد آيه : ((من كان يرجو القاء الله ...)) و مردا از ((لقاء الله ))
- امر به نيكى به والدين و نهى از پيروى ايشان در شرك ورزيدن به خدا
- وصف مؤ منين زبانى كه ايمان عاريتى دارند
- طائفه مورد بحث در آيات سابق همان منافقين اند
- مشركين نه تنها عذاب ديگران را بدوش نمى كشند بلكه عذابشان مضاعف خواهد بود
- رواياتى در معنى و شاءن نزول آيه : ((احسب الناس ان يتركوا...)) و آيه : ((و منالناس من يقول آمنا...))
- داستان عياش بن ابى ربيعه و نزول آيه (و ما كان لمؤ من انيقتل مؤ منا الاخطاء) درباره او
- رواياتى كه مى گويد امت اسلام پس از پيامبر(ص ) در بوته فتنه و آزمايش قرار مىگيرند
- دو روايت در ذيل : ((ليحملن اثقالهم و اثقالا مع اثقالهم ))
نکات آیه
۱ - کافرانى که در اغواى مسلمانان فعال بودند، علاوه بر گناه خود، گناهان فریب خوردگان شان را نیز در قیامت، بر دوش خواهند کشید. (و قال الذین کفروا ... اتّبعوا سبیلنا ... و لیحملنّ أثقالهم و أثقالاً مع أثقالهم)
۲ - تلاش کافران مکه براى مرتد ساختن مسلمانان، گناه سنگینى است. (و قال الذین کفروا ... اتّبعوا سبیلنا ... و لیحملنّ أثقالهم)
۳ - گناه، وبال گردن آدمى و بارى سنگین بر دوش او است. (و لیحملنّ أثقالهم و أثقالاً مع أثقالهم)
۴ - آنانى که براى گمراهى دیگران تلاش مى کنند، در گناه گمراه شدگان سهیم اند. (و قال الذین کفروا ... اتّبعوا سبیلنا ... و لیحملنّ أثقالهم و أثقالاً مع أثقالهم)
۵ - کافرانى که براى مرتد ساختن مسلمانان، تلاش کرده اند، حتماً، کیفر خواهند شد. (قال الذین کفروا للذین ءامنوا اتّبعوا سبیلنا...و لیحملنّ أثقالهم) «لام قسم» و «نون تأکید» در «لیحملنّ» بر قطعیت، دلالت دارد. لازم به ذکر است که احتمال دارد حمل گناه، کنایه از کیفر باشد.
۶ - کافران کوشا براى اغواى مسلمانان، در قیامت، مؤاخذه خواهند شد. (و قال الذین کفروا ... اتّبعوا سبیلنا ... و لیسئلنّ یوم القیمة)
۷ - بازخواست کافران، در قیامت، به خاطر تلاش همواره آنان در افترا زدن است. (و لیسئلنّ یوم القیمة عمّا کانوا یفترون)
۸ - بازخواست کافران، در قیامت، بازخواستى ناخواسته و همراه با بى اعتنایى است. (و لیسئلنّ یوم القیمة عمّا کانوا یفترون) مجهول آورده شدن فعل «یُسئلنّ» - که ضمیر نایب فاعلى آن، به «کافران» باز مى گردد - حکایت از حقیقت یاد شده مى کند.
۹ - تمسک کافران به دروغ، براى مرتد ساختن مسلمانان، شیوه اى متداول در بین آنان بود. ( و قال الذین کفروا للذین ءامنوا اتّبعوا سبیلنا و لنحمل خطیکم ... إنّهم لکذبون ... و لیسئلنّ یوم القیمة عمّا کانوا یفترون)
۱۰ - قیامت، روز باخواست از تبهکاران است. (و لیسئلنّ یوم القیمة)
موضوعات مرتبط
- ارتداد: گناه تلاش براى ارتداد ۲
- اغواگران: گناه اغواگران ۱، ۴; مؤاخذه اخروى اغواگران ۶
- کافران: افتراهاى کافران ۷; بى اعتنایى به کافران ۸; حتمیت کیفر کافران ۵; دروغگویى کافران ۹; کافران در قیامت ۱، ۷، ۸; گناه کافران ۱; مؤاخذه اخروى کافران ۶، ۷، ۸
- کافران مکه: تلاش کافران مکه ۲; گناه کافران مکه ۲
- گمراهان: گناه گمراهان ۴
- گناه: آثار گناه ۳; تحمل گناه دیگران ۱، ۴; سنگینى گناه ۳
- مسلمانان: تلاش براى ارتداد مسلمانان ۲، ۵، ۹
- مفسدان: مؤاخده اخروى مفسدان ۱۰; مفسدان در قیامت ۱۰
