الحج ٦٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۵۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

این بخاطر آن است که خداوند حقّ است؛ و آنچه را غیر از او می‌خوانند باطل است؛ و خداوند بلندمقام و بزرگ است!

|اين از آن روست كه خدا خود حق است و آنچه به جاى او مى‌خوانند باطل است، و اين خداست كه والا و بزرگ است
[آرى،] اين بدان سبب است كه خدا خود حق است و آنچه به جاى او مى‌خوانند آن باطل است، و اين خداست كه والا و بزرگ است.
حقیقت این است که خدای یکتا حق مطلق است و هر چه جز او خوانند باطل صرف است، و علوّ مقام و بزرگی شأن مخصوص ذات پاک خداست.
این [قدرت بی نهایت او نسبت به امور آفرینش و نسبت به وضع و حال مردم] برای این است که فقط خدا حق است، و اینکه آنچه را جز او می پرستید، باطل است، و اینکه فقط خدا بلند مرتبه و بزرگ است.
اين بدان سبب است كه خدا حق است و آنچه جز او به خدايى مى‌خوانند باطل است و او بلندمرتبه و بزرگ است.
این از آن است که خداوند بر حق است، و آنچه به جای او می‌پرستند باطل است، و همانا خداوند بلندمرتبه و بزرگ است‌
اين از آن روست كه خدا حق است و آنچه جز او به خدايى مى‌خوانند باطل است و خداست والا و بزرگ.
(مسأله) به همین منوال است. و خداوند حق است و آنچه را که بجز او به فریاد می‌خوانند و پرستش می‌نمایند باطل است، و خداوند والامقام و بزرگوار است.
(آری،) این بی‌گمان بدین سبب است که خدا خود تمامی حق است و آنچه به جای او می‌خوانند، (هم)او تمامی باطل است. و اینکه خدا بس والای بزرگ است.
این بدان است که خدا است حقّ و آنچه می‌خوانند جز او است باطل و آنکه خدا است برتر بزرگ‌


الحج ٦١ آیه ٦٢ الحج ٦٣
سوره : سوره الحج
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«ذلِکَ»: به همین منوال. این پیروزی و این قدرت. «یَدْعُونَ»: پرستش می‌کنند. به فریاد می‌خوانند (نگا: یونس / انعام / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - جابه جایى مستمر شب و روز در پرتو قدرت خدا، نشانه اى گویا از تدبیر و ربوبیت او است. (بأنّ اللّه یولج الّیل فى النهار ... ذلک بأنّ اللّه هو الحقّ) آیه پیش در بیان یکى از جلوه هاى قدرت و توانایى مطلق خدا بود; یعنى، جابه جا کردن شب و روز که با آن نظام زندگى انسان ها سامان مى یابد. در این آیه مى فرماید: این که خداوند خود تدبیر نظام جهان را در اختیار گرفت، بدان سبب است که در تمام هستى، تنها او است که اله و معبود به حق است و هرچه غیر او - که معبود پنداشته مى شوند - پوچ، باطل و موهوم اند و بلند مرتبگى و بزرگى، تنها برازنده او است و نه غیر او.

۲ - تنها خداوند، معبود به حق و شایسته پرستش است. (ذلک بأنّ اللّه هو الحقّ)

۳ - هر معبودى به جز خدا، موهوم است و باطل. (و أنّ ما یدعون من دونه هو البطل)

۴ - گردش شب و روز در سایه تدبیر خدا، آیتى روشن بر بطلان مرام شرک و پوچى خدایان دیگر (بأنّ اللّه یولج الّیل فى النهار ... و أنّ ما یدعون من دونه هو البطل)

۵ - جهان و نظام آن، زمینه اى مناسب براى خدا شناسى و ره یابى به توحید و پوچى مرام شرک (ذلک بأنّ اللّه هو الحقّ ... و أنّ اللّه هو العلىّ الکبیر)

۶ - بلند مرتبگى و بزرگى، تنها از آن خداوند است. (و أنّ اللّه هو العلىّ الکبیر) «هو» در جمله فوق، ضمیر فصل مى باشد. «العلىّ» خبر اول و «الکبیر» خبر دوم «أنّ» است. «ال» در هر دو، جنسیه و مفید حصر است.

۷ - خدا، علىّ (بلند مرتبه) و کبیر (بزرگ) است. (و أنّ اللّه هو العلىّ الکبیر)

موضوعات مرتبط

  • آیات خدا: آیات آفاقى ۵
  • اسماء و صفات: على ۷; کبیر ۷
  • توحید: توحید عبادى ۲، ۳
  • جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۲
  • خدا: اختصاصات خدا ۶; تدبیر خدا ۴; دلایل خدا شناسى ۵; علو خدا ۶; کبریایى خدا ۶; نشانه هاى تدبیر خدا ۱; نشانه هاى ربوبیت خدا ۱
  • شب و روز: گردش شب و روز ۱، ۴
  • شرک: دلایل بطلان شرک ۴; دلایل پوچى شرک ۵
  • معبودان باطل: پوچى معبودان باطل ۳; دلایل پوچى معبودان باطل ۴

منابع