الحج ٣٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۵۵ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

نه گوشتها و نه خونهای آنها، هرگز به خدا نمی‌رسد. آنچه به او می‌رسد، تقوا و پرهیزگاری شماست. این گونه خداوند آنها را مسخّر شما ساخته، تا او را بخاطر آنکه شما را هدایت کرده است بزرگ بشمرید؛ و بشارت ده نیکوکاران را!

|هرگز گوشت و خون آنها به خدا نخواهد رسيد و ليكن تقواى شماست كه به او مى‌رسد. اين گونه آنها را مسخر شما كرد تا خدا را به خاطر آن كه هدايتتان نموده به بزرگى ياد كنيد. و نيكوكاران را مژده ده
هرگز [نه‌] گوشتهاى آنها و نه خونهايشان به خدا نخواهد رسيد، ولى [اين‌] تقواى شماست كه به او مى‌رسد. اين گونه [خداوند] آنها را براى شما رام كرد، تا خدا را به پاس آنكه شما را هدايت نموده به بزرگى ياد كنيد، و نيكوكاران را مژده ده.
(بدانید که) هرگز گوشت و خون این قربانیها نزد خدا (به درجه قبول) نمی‌رسد لیکن تقوای شماست که به (پیشگاه قبول) او خواهد رسید. این چنین این بهایم را مسخر شما ساخته تا خدا را به پاس آنکه شما را هدایت فرمود تکبیر و تسبیح گویید (و شکر نعمتش به جای آرید) و تو (ای رسول) نیکوکاران را (به سعادت ابد) بشارت ده.
هرگز گوشت هایشان وخون هایشان به خدا نمی رسد، بلکه تقوای شما به او می رسد. این گونه آنها را برای شما رام و مسخّر کرد تا خدا را به [شکرانه] اینکه هدایتتان کرد به بزرگی یاد کنید؛ و نیکوکاران را [به لطف و رحمت خدا] مژده ده.
گوشت و خون اين شتران به خدا نمى‌رسد. آنچه به او مى‌رسد پرهيزگارى شماست. همچنين آنها را رام شما ساخت تا خدا را به شكرانه آنكه هدايتتان كرده است، به بزرگى ياد كنيد. و نيكوكاران را بشارت ده.
گوشتهای آنها و خونهایشان هرگز به خداوند نمی‌رسد، بلکه پرهیزگاری شما به رضای او نایل می‌گردد، بدین‌سان آنها را برای شما رام کرده‌ایم تا خداوند را به خاطر آنکه راهنمایی‌تان کرده است، تکبیر گویید، و به نیکوکاران بشارت ده‌
گوشت و خون آنها- قربانيها- هرگز به خدا نمى‌رسد و ليكن پرهيزگارى شما به او مى‌رسد. بدين گونه آنها- چهارپايان- را براى شما رام كرد تا خداى را به پاس آنكه شما را راه نمود به بزرگى ياد كنيد. و نيكوكاران را مژده ده.
گوشتها و خونهای قربانیها (که مظاهر و صور ظاهری هستند، به هیچ وجه مورد توجّه خدا نبوده و) هرگز به خدا نمی‌رسد (و موجب رضای او نمی‌گردد) و بلکه پرهیزگاری (و ورع و اخلاص) شما بدو می‌رسد (و رضا و خوشنودیش را کسب می‌کند). این گونه که (می‌بینید) خداوند حیوانات را مسخّر شما کرده است تا خدا را به خاطر این که هدایتتان نموده است (و به سوی انجام اعمال نیکو رهنمودتان کرده است) بزرگ دارید و (سپاسگزار الطاف او باشید. ای پیغمبر!) نیکوکاران را (به پاداش عظیم و لطف عمیم خدا) مژده بده.
هرگز نه گوشت‌هایشان و نه خون‌هایشان به خدا نرسد ولی (این) تقوای شماست که به او می‌رسد. این‌گونه (خدا) آنها را برای شما رام کرد، تا خدا را به پاس آنکه شما را هدایت نموده بزرگ دارید. و نیکوکاران را مژده ده.
هرگز نرسد خدا را گوشتها و نه خونهای آنها و لیکن رسدش پرهیزکاری از شما بدینگونه رام کردیم آنها را برای شما تا بزرگ شمرید خدا را بر آنچه راهبریتان کرد و بشارت ده نیکوکاران‌


الحج ٣٦ آیه ٣٧ الحج ٣٨
سوره : سوره الحج
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لَن یَنَالَ اللهَ ...»: این آیه اشاره بدان دارد که خداوند گوشت و خون قربانیهائی را نمی‌پذیرد که از تقوا و پرهیزگاری و نیّت خالص و درست سرچشمه نگیرد. «لِتُکَبِّرُوا»: تا این که تکبیر گوئید و بزرگ دارید. «عَلی مَا هَدَاکُمْ»: به خاطر این که به کارهای خیری همچون قربانی و انجام مناسک حجّ رهنمودتان کرده است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - نیت و انگیزه افراد، معیار ارزش اعمال آنان در نزد خداوند (لن ینال اللّه لحومها ... و لکن یناله التقوى منکم) ضمیر «لحومها» و «دماؤها» به «بُدن» بازمى گردد. «بدن» نیز به معناى شتران درشت و فربه است. بنابراین معناى «لن ینال اللّه لحومها...التقوى منکم» چنین مى شود: «هرگز گوشت ها و خون هاى شتران قربانى شده، به خدا نخواهد رسید; بلکه آن تقوا و خدا ترسى شما است که به خدا مى رسد». به نظر مى رسد آیه یاد شده هشدارى است به همه مؤمنان که باید توجه داشته باشند تنها چیزى که مایه قرب آنها به خدا مى شود و سبب مى گردد که خداوند از آنها بپذیرد و راضى شود، تقوا و خداترسى است; نه ظاهر اعمال، هرچند بزرگ و زیاد باشد; زیرا فرشتگان گزارشگر هیچ گاه ظواهر اعمال را به خدا گزارش نمى کنند; بلکه آنچه آنان گزارش مى دهند مربوط به باطن عمل است.

۲ - پیکر ظاهرى اعمال انسان - هرچند بسیار خوب و شایسته هم باشد - بدون در نظر گرفتن انگیزه و نیت صاحب آن، فاقد کمترین ارزش (لن ینال اللّه لحومها ... و لکن یناله التقوى منکم)

۳ - تقوا و خداترسى، مایه ارزش اعمال در پیشگاه خداوند (لن ینال اللّه ... و لکن یناله التقوى منکم)

۴ - خداوند، عمل قربانى را، در صورتى مى پذیرد که برخاسته از روح تقوا و خداترسى باشد. (لن ینال اللّه لحومها ... و لکن یناله التقوى منکم)

۵ - مراسم قربانى در حج، عرصه یاد کرد عظمت و کبریایى خداوند (کذلک سخّر لکم لتکبّروا اللّه) ضمیر «ها» در «سخرها» به «بُدن» (شتران قربانى) بازمى گردد. «تکبیر» (مصدر «تکبرون») به معناى خدا را به بزرگى یاد کردن است. بنابراین معناى جمله یاد شده چنین مى شود: «ما آن شتران درشت و عظیم الجثه را براى شما رام کردیم»، (شما به راحتى مى توانید کارد را در حلقوم آنها فرو کنید، بدون این که کمترین آسیبى به شما برسد.) این کار براى آن است که شما به پاس این نعمت بزرگ (توفیق انجام دادن عبادت قربانى)، خدا را به بزرگى یاد کنید و یک صدا فریاد بزنید: «اللّه أکبر على ما هدانا».

۶ - لزوم اظهار شکر و سپاس گزارى به پیشگاه خداوند، در مراسم قربانى با شعار «اللّه أکبر على ما هدانا». (کذلک سخّر لکم لتکبّروا اللّه على ما هدیکم)

۷ - خدا، هادى و راهنماى اهل ایمان (کذلک سخّر لکم ... على ما هدیکم)

۸ - حج و مناسک آن، جلوه آشکار هدایت و راهنمایى خدا (کذلک سخّر لکم لتکبّروا اللّه على ما هدیکم)

۹ - نعمت هدایت برترین نعمت الهى و جلوه عظمت و کبریایى خداوند (لتکبّروا اللّه على ما هدیکم)

۱۰ - سپاس گزارى بدرگاه خداوند و یادکرد عظمت و کبریایى او، از کارهاى نیک و مورد توصیه خداوند. (لتکبّروا اللّه ... و بشّر المحسنین)

۱۱ - کسانى که به پاس نعمت هدایت، به درگاه خدا سپاس مى گزارند و او را به بزرگى یاد مى کنند، در زمره محسنان و نیکو کاران اند. (و بشّر المحسنین)

۱۲ - محسنان (نیکوکاران)، داراى آینده اى درخشان و سرشار از شادى و شادکامى (کذلک سخّر لکم ... و بشّر المحسنین)

روایات و احادیث

۱۳ - «عن أبى بصیر، عن أبى عبد اللّه(ع) قال: قلت له: ما علّة الاُضحیة؟ فقال إنّه یغفر لصاحبها عند أوّل قطرة تقطر من دمها إلى الأرض، و لیعلم اللّه تعالى من یتقیه بالغیب، قال اللّه تعالى: «لن ینال اللّه لحومها و لادمائها و لکن یناله التقوى منکم». ابوبصیر مى گوید: از امام صادق(ع) پرسیدم: علت قربانى کردن چیست؟ فرمود: با اولین قطره خونى که از قربانى ریخته مى شود، گناهان قربانى کننده بخشوده مى شود و دیگر این که معلوم مى گردد چه کسى از خداى نادیده پروا دارد[ و به امر او عمل مى کند]. خداوند مى فرماید: «لن ینال اللّه لحومها و لا دمائها و لکن یناله التقوى منکم»».[۱]

۱۴ - «عن أبى عبداللّه(ع) قال: التکبیر أیّام التشریق من صلاة الظهر یوم النحر إلى صلاة العصر من آخر أیّام التشریق ا ن أنت أقمت بمنى و إن أنت خرجت فلیس علیک التکبیر و التکبیر أن تقول: اللّه أکبر اللّه أکبر لا إله إلاّ اللّه و اللّه أکبر اللهّ أکبر و للهّ الحمد اللّه أکبر على ما هدانا اللّه أکبر على ما رزقنا من بهیمة الأنعام و الحمد للّه على ما أبلانا; از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمود: [مقصود از «و لتکبروا اللّه على ما هداکم»] تکبیر در ایام تشریق است; که از نماز ظهر روز قربانى شروع مى شود تا نماز عصر روز آخر ایام تشریق[ طول مى کشد ]و این در صورتى است که در منا اقامت کنى; ولى اگر از منا خارج شدى، تکبیر بر تو لازم نیست و تکبیر این است که بگویى اللّه أکبر، اللّه أکبر،...».[۲]

موضوعات مرتبط

  • احکام: فلسفه احکام ۱۳
  • تقوا: آثار تقوا ۳، ۴
  • تکبیر: تکبیر در ایام تشریق ۱۴
  • حج: آثار حج ۸; اهمیت قربانى حج ۵
  • خدا: توصیه هاى خدا ۱۰; نشانه هاى عظمت خدا ۹; نشانه هاى هدایتهاى خدا ۸; نعمتهاى خدا ۹; هدایتگرى خدا ۷
  • ذکر: توصیه به ذکر خدا ۱۰; ذکر عظمت خدا ۵
  • شکر: توصیه به شکر ۱۰
  • عمل: ملاک ارزش عمل ۱، ۲، ۳; نیت در عمل ۱، ۲
  • عمل صالح :۱۰
  • قربانى: آداب قربانى ۶; تکبیر هنگام قربانى ۶; شکر هنگام قربانى ۶; عوامل قبول قربانى ۴; فلسفه قربانى ۱۳
  • مؤمنان: هدایت مؤمنان ۷
  • محسنان: حسن فرجام محسنان ۱۲; سرور محسنان ۱۲; سعادت محسنان ۱۲; شکرگزارى محسنان ۱۱
  • مهتدین: شکرگذارى مهتدین ۱۱
  • نعمت: نعمت هدایت ۹، ۱۱
  • نیت: آثار نیت ۱، ۲

منابع

  1. علل الشرایع، ص ۴۳۷، ح ۲، ب ۱۷۸; نورالثقلین، ج ۳، ص ۵۰۰، ح ۱۴۸.
  2. کافى، ج ۴، ص ۷۱۵، ح ۴.