طه ١٠٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۴۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

هر کس از آن روی گردان شود، روز قیامت بار سنگینی (از گناه و مسؤولیّت) بر دوش خواهد داشت!

هر كس از آن روى برتابد، روز قيامت بار گناهى بر دوش مى‌كشد
هر كس از [پيروى‌] آن روى برتابد، روز قيامت بار گناهى بر دوش مى‌گيرد.
هر کس از این ذکر اعراض کند روز قیامت بار سنگینی از گناه را به دوش خواهد داشت.
کسانی که از آن روی برگردانند، مسلماً روز قیامت وزر و وبال سنگینی بر دوش خواهند کشید.
هر كس كه از آن رخ برتابد روز قيامت بار گناه بر دوش مى‌كشد.
هرکس از آن روی برتابد، روز قیامت بار گناهی بر دوش کشد
هر كه از آن روى بگرداند، همانا در روز رستاخيز بارى سنگين- يا بارى بد: كفر و تكذيب- بردارد،
هرکس از قرآن روی گردان شود (و از تصدیق و عمل بدان دوری گزیند، در دنیا گمراه خواهد بود، و) در روز قیامت بار سنگینی (از عذاب مسؤولیّت و گناه) بر دوش خواهد داشت.
هر کس از (پیروی) آن روی گرداند، او بی‌گمان روز قیامت باری گران بر دوش می‌گیرد.
آنکه روی برگرداند از آن همانا بردارد روز قیامت گناهی را


طه ٩٩ آیه ١٠٠ طه ١٠١
سوره : سوره طه
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«وِزْراً»: بار سنگین. بر گناه هم اطلاق می‌شود، و در اینجا مراد عقوبت و جزای گناه است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - روى گردانندگان از قرآن و تذکارهاى آن، در قیامت بارى سنگین از گناه را به دوش خواهند کشید. (من أعرض عنه فإنّه یحمل یوم القیمة وزرًا ) نکره بودن «وزراً» بر گران بارى و سنگینى آن دلالت دارد.

۲ - اعراض از قرآن، گناه است و در قیامت دامنگیر انسان خواهد شد. (من أعرض عنه فإنّه یحمل یوم القیمة وزرًا )

۳ - اعراض کنندگان از قرآن و تذکارهاى آن، در دنیا گرفتار انحراف و گناه مى شوند. (ءاتینک من لدنّا ذکرًا . من أعرض عنه فإنّه یحمل ... وزرًا ) جمله «فإنّه یحمل...» ممکن است حاکى از گرفتارى اعراض کنندگان از قرآن به گناهانى دیگر باشد; یعنى، آنان بر اثر این روى گردانى، در دنیا به دام گناه گرفتار مى شوند و در قیامت زیربار آن بوده و آن را حمل خواهند کرد.

۴ - قیامت، روز ظهور اعمال دنیوى انسان است. (من أعرض عنه فإنّه یحمل یوم القیمة وزرًا ) «وزر»،به معناى بارسنگین است و به گناه از آن جهت که بار سنگینى بر دوش گنه کار است، «وزر» اطلاق مى گردد (مفردات راغب). «حمل وزر» حاکى از آن است که در قیامت، گناه به صورت بارى بر دوش گناهکار ظهور خواهد یافت.

۵ - توجه به قرآن و تذکارهاى آن، موجب سبک بارى و نجات در روز قیامت است. (من أعرض عنه فإنّه یحمل یوم القیمة وزرًا ) همان گونه که روى گردانى از قرآن موجب گران بارى و گرفتارى در قیامت است، روى آوردن به قرآن و التزام به آن، نیز زمینه ساز سبک بارى و نجات انسان در قیامت مى باشد.

۶ - قرآن، محور و میزان سنجش اعمال در قیامت است. (من أعرض عنه فإنّه یحمل یوم القیمة وزرًا ) منطوق آیه دلالت مى کند که اعراض از قرآن وزرآور است و مفهوم آیه مى رساند که روى آوردن به قرآن، مایه نجات مى باشد. بنابراین ارزش اعمال و عقاید آدمیان در روز قیامت، به دورى و نزدیکى آنان به قرآن، وابسته است و بدین وسیله براى آنها تعیین درجات و یا درکات مى شود.

موضوعات مرتبط

  • ذکر: آثار ذکر قرآن ۵
  • عمل: میزان عمل ۶
  • قرآن: آثار اعراض از قرآن ۳; سنگینى گناه معرضان از قرآن ۱ ;گمراهى معرضان ازقرآن ۳; گناه اعراض از قرآن ۲; معرضان از قرآن در قیامت ۱; نقش اخروى قرآن ۶
  • قیامت: پاداش در قیامت ۴; تجسم عمل در قیامت ۴; ظهور حقایق در قیامت ۴; کیفر در قیامت ۴; ویژگیهاى قیامت ۴
  • گمراهى: عوامل گمراهى ۳
  • گناه: عوامل گناه ۳
  • نجات: عوامل نجات اخروى ۵

منابع