لَنَنْسِفَنّه
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
كندن. پراكندن. «نَسَفَ الرّيحُ التُّرابَ: فَرَّقَهُّ وَ ذَرَّهُ» باد خاك را پراكند. «نَسَفَ اِلْبناء نَسْفاً: قَلَعَهُ مَنْ اَصْلِهِ» [طه:97]. آن را ريز ريز كرده سپس بطور كامل در دريا مىپراكنيم. * [طه:105]. [مرسلات:10]. آيات در باره ريزريز و پراكنده شدن كوهها در قيامت است كه در «جبل» بطور مشروح گفتهايم.
