لَنَنْسِفَنّه
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
كندن. پراكندن. «نَسَفَ الرّيحُ التُّرابَ: فَرَّقَهُّ وَ ذَرَّهُ» باد خاك را پراكند. «نَسَفَ اِلْبناء نَسْفاً: قَلَعَهُ مَنْ اَصْلِهِ» [طه:97]. آن را ريز ريز كرده سپس بطور كامل در دريا مىپراكنيم. * [طه:105]. [مرسلات:10]. آيات در باره ريزريز و پراكنده شدن كوهها در قيامت است كه در «جبل» بطور مشروح گفتهايم.
کلمات نزدیک مکانی
ثُم فِي الْيَم الّذِي لَنُحَرّقَنّه نَسْفا إِنّمَا عَاکِفا عَلَيْه إِلٰهُکُم اللّه ظَلْت إِلٰهِک لا إِلَى انْظُر
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
