النحل ٥
ترجمه
| النحل ٤ | آیه ٥ | النحل ٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«الأنْعَامَ»: چهارپایان. مفعول به فعل محذوفی است که (خَلَقَهَا) بیانگر آن است. «دِفْءٌ»: گرمی. در اینجا مراد وسیله‌ای است که انسان توسّط آن خویشتن را از سرما محفوظ و تن خود را بدان گرم می‌دارد.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۲۱،سوره نحل
- بيان مفاد كلى سوره نحل و مكى و مدنى بودن آيات آن
- مراد از امر خدا و معناى ((اتى امر الله فلا تستعجلوه )) و وجوهى كه در اين باره گفته شده است
- رد نظريه ديگر مفسرين درباره مفاد آيه شريفه
- اشاره به آنچه كه از اين آيات قرآنى درباره حقيقت روح استفاده مى شود
- بيان معناى آيه : ((ينزل الملائكة بالروح من امره ...))
- وجوه مختلفى كه مفسران در پيرامون معناى آيه فوق ذكر كرده اند
- بعثت پيامبران و انزال ملائكه منوط به مشيت خداوند است
- رد سخن بعضى مفسرين در استدلال به آيه بر عدم شرط استعداد و و قابليت در امررسالت
- اشاره به دو مرحله داشتن انذار پيامبران هم در عقيده و هم درعمل
- احتجاج بر وحدانيت خدا از دو جهت : از راه خلق كردن و از راه تدبير
- غرض از ذكر اينكه خلقت انسان از نطفه اى ناچيز است بيان بى شرمى و وقاحت بشر است
- اشاره به فوائد انعام (شتر، گاو، گوسفند) و هدف از خلقت آنها
- بر خدا است كه قصد سبيل (راه هدايت ) را معين و روشن كند (و على الله قصدالسبيل ...)
- اختلاف دو فرقه اشاعره و معتزله در دلالت آيه
- سه قسم احتجاج براى سه گروه مختلف از انسانها بر وحدانيت خدا در ربوبيت
- معناى ((وترى الفلك مواخر فيه ))
- اركان سه گانه الوهيت و ربوبيت : خالق بودن ، منعم بودن و عالم بودن به درون وبرون انسان
- بيان نكته اى كه در تعليل ((و ان تعدوا نعمة الله لا تحصوها)) به ((ان الله لغفوررحيم )) وجوددارد
- رواياتى در ذيل آيه ((اتى امر الله فلا تستعجلوه ))
- نقد استدلال برخى از علماء به روايات فوق الذكر
- روايتى كه در آن ((اتى امر الله )) به ظهور مهدى عليه السلام تطبيق شده است
- رواياتى درباره حكم شرعى بول و گوشت چهارپايان
- دو روايت در تطبيق جمله : ((و بالنجم هم يهتدون )) بر ائمهاهل بيت عليهم السلام
نکات آیه
۱- خداوند، خالق و آفریننده انعام (گاو، شتر و گوسفند) است. (و الأنعم خلقها لکم) «نعم» در لغت تنها به شتر گفته مى شود; زیرا که بزرگ ترین نعمتها در نزد عرب است، ولى جمع آن «أنعام» به شتر، گاو و گوسفند گفته مى شود.
۲- آفرینش دامها (شتر، گاو و گوسفند) به منظور بهره گیرى انسان از آنهاست. (و الأنعم خلقها لکم)
۳- گرم شدن آدمى به وسیله پشم، کرک و موى دامها از جمله فواید آنهاست. (و الأنعم خلقها لکم فیها دفءٌ) «دفىء» اسم براى وسیله و چیزى است که آدمى به وسیله آن گرم شده و از سرما محفوظ مى ماند.
۴- دامها (شتر، گاو و گوسفند)، داراى فواید و منافع گوناگون براى انسان (و الأنعم خلقها لکم فیها دفءٌ و منفع)
۵- قابلیت بهره بردارى از فرآورده هاى دامى (گوشت، لبنیات و ...) براى تغذیه آدمى، از مواهب و نعمتهاى الهى است. (و الأنعم خلقها لکم ... و منها تأکلون)
موضوعات مرتبط
- انسان: فضایل انسان ۲
- تغذیه: منابع ۵
- چهارپایان: استفاده از چهارپایان ۲، ۵; پشم چهارپایان ۳; خالق چهارپایان ۱; شیر چهارپایان ۵; فلسفه خلقت چهارپایان ۲; فواید چهارپایان ۳، ۴، ۵; کرک چهارپایان ۳; گوشت چهارپایان ۵; موى چهارپایان ۳
- خدا: خالقیت خدا ۱; نعمتهاى خدا ۵
- شتر: خالق شتر ۱; فلسفه خلقت شتر ۲; فواید شتر ۴
- گاو: خالق گاو ۱; فلسفه خلقت گاو ۲; فواید گاو ۴
- گرما: ابزار گرما ۳
- گوسفند: خالق گوسفند ۱; فلسفه خلقت گوسفند ۲; فواید گوسفند ۴
- نعمت: نعمت چهارپایان ۵
