يونس ١٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۴:۳۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

آنها غیر از خدا، چیزهایی را می‌پرستند که نه به آنان زیان می‌رساند، و نه سودی می‌بخشد؛ و می‌گویند: «اینها شفیعان ما نزد خدا هستند!» بگو: «آیا خدا را به چیزی خبر می‌دهید که در آسمانها و زمین سراغ ندارد؟!» منزه است او، و برتر است از آن همتایانی که قرار می‌دهند!

|و غير از خدا چيزهايى را مى‌پرستند كه نه سودشان مى‌رساند و نه زيان، و مى‌گويند: اينها شفيعان ما در نزد خدايند. بگو: آيا خدا را از چيزى خبر مى‌دهيد كه در آسمان‌ها و زمين سراغ ندارد؟ او منزه و برتر است از آنچه شريك وى مى‌سازند
و به جاى خدا، چيزهايى را مى‌پرستند كه نه به آنان زيان مى‌رساند و نه به آنان سود مى‌دهد. و مى‌گويند: «اينها نزد خدا شفاعتگران ما هستند.» بگو: «آيا خدا را به چيزى كه در آسمانها و در زمين نمى‌داند، آگاه مى‌گردانيد؟» او پاك و برتر است از آنچه [با وى‌] شريك مى‌سازند.
و بت‌هایی را به جای خدا پرستش می‌کنند که آن بتان به آنها هیچ ضرر و نفعی نمی‌رسانند، و می‌گویند که این بتان شفیع ما نزد خدا هستند بگو: شما می‌خواهید خدا را یاد آور سازید به چیزی که خدا در همه آسمانها و زمین علم به آن ندارد؟ خدا از آنچه شریک او قرار می‌دهند منزه و برتر است.
و آنان به جای خدا چیزهایی را می پرستند که نه زیانی به آنان می رسانند و نه سودی به آنان می دهند؛ و می گویند: اینان شفیعان ما نزد خدایند. بگو: آیا خدا را به شفیعانی خبر می دهید که آنها را در آسمان ها و زمین [به عنوان شفیع] نمی شناسد؟ او از آنچه که شریک او قرار می دهند، منزّه و برتر است.
سواى خدا چيزهايى را مى‌پرستند كه نه سودشان مى‌رساند نه زيان. و مى‌گويند: اينها شفيعان ما در نزد خدايند. بگو: آيا به خدا از چيزى خبر مى‌دهيد كه در زمين و آسمان از آن سراغى ندارد؟ خدا منزه است و از آنچه با او شريك مى‌سازيد، فراتر است.
و به جای خداوند چیزی را می‌پرستند که نه زیانی به آنان می‌رساند و نه سودی، و می‌گویند اینان شفیعان ما در نزد خداوند هستند، بگو آیا خداوند را به چیزی که در آسمانها و زمین به آن علم ندارد، آگاهی می‌دهید؟ او پاک و منزه است از آنچه شریک او قرار می‌دهند
و به جاى خدا چيزهايى را مى‌پرستند كه نه زيانشان مى‌رساند و نه سودشان مى دهد و گويند: اينها شفيعان ما نزد خدايند. بگو: آيا خداى را به چيزى خبر مى دهيد كه در آسمانها و زمين، خود نمى‌داند؟! پاك است و برتر از آنچه [براى او] انباز مى‌گيرند.
اینان غیر از خدا، چیزهائی را می‌پرستند که نه بدیشان زیان می‌رسانند و نه سودی عائدشان می‌سازند، و می‌گویند: اینها میانجیهای ما در نزد خدایند (و در آخرت رستگارمان می‌نمایند!) بگو: آیا خدا را از وجود چیزهائی (به نام بتان و انبازهای یزدان) باخبر می‌سازید که خداوند در آسمانها و زمین سراغی از آنها ندارد؟ (مگر شما بتها را نماینده‌ی خدا نمی‌دانید؟ آیا ممکن است خدا اگر نماینده‌ای می‌داشت از بودن آن بی‌خبر می‌گشت، ولی شما باخبر از آن می‌شدید؟!). خداوند منزّه (از هرگونه انبازی) و فراتر از آن چیزهائی است که مشرکان انبازشان می‌دانند.
و بجز خدا، چیزی را می‌پرستند که نه زیانشان می‌رساند و نه سودشان می‌دهد و می‌گویند: «اینان نزد خدا شفاعتگران مایند.» بگو: «آیا خدا را به چیزی که در آسمان‌ها و در زمین نمی‌داند، آگاهی بزرگی می‌دهید؟» او پاک و برتر است از آنچه (با وی) شریک می‌سازند.
و پرستند جز خدا آنچه را نه زیانشان رساند و نه سودی و گویند اینانند شفیعان ما نزد خدا بگو آیا آگهی دهید خدا را بدانچه خود نمی‌داند در آسمانها و نه در زمین منزّه و برتر است او از آنچه شرک می‌ورزند


يونس ١٧ آیه ١٨ يونس ١٩
سوره : سوره يونس
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَتُنَبِّئُونَ اللهَ بِمَا»: آیا خدا را از وجود بتها و انبازهائی باخبر می‌سازید که خدا از وجود آنها بی‌خبر است؟ یعنی اگر خدا شریکی می داشت قبل از همه خودش از آن خبر می‌داشت.


تفسیر

نکات آیه

۱ - عرب جاهلى، مردمانى شرک پیشه و منکر ربوبیت خداوند (و یعبدون من دون اللّه)

۲ - مشرکان عصر بعثت، به ربوبیت و پروردگارى خدایان متعدد معتقد بودند و آنها را مى پرستیدند. (و یعبدون من دون اللّه ... و یقولون هؤلاء شفعؤنا)

۳ - جلب سود و دفع زیان، انگیزه شرک پیشگان عصر بعثت در پرستش خدایان پندارى خود (و یعبدون من دون اللّه ما لا یضرهم و لا ینفعهم)

۴ - شرک پیشگان عصر بعثت براى معبودان پندارى خود، تندیسهایى مى ساختند و در برابر آنها، به پرستش مى پرداختند. (و یعبدون من دون اللّه ما لا یضرهم و لا ینفعهم) به کارگیرى لفظ «ما» - که بیشتر در مورد چیزهاى فاقد عقل و اندیشه کاربرد دارد - بیانگر برداشت فوق مى باشد.

۵ - پرستش غیر خدا، حرام است. (و یعبدون من دون اللّه) آیه شریفه در مقام نکوهش مشرکان به خاطر پرستش غیر خداست و نکوهش خداوند، بیانگر حرمت آن مى باشد.

۶ - سود و زیان آدمیان، تنها در دست خداوند است. (و یعبدون من دون اللّه ما لا یضرهم و لا ینفعهم)

۷ - مشرکان عصر بعثت، معبودان پندارى خود را واسطه هایى براى شفاعت و پا در میانى، میان انسانها و خدا مى انگاشتند. (و یعبدون من دون اللّه ... و یقولون هؤلاء شفعؤنا عند اللّه)

۸ - شرک پیشگان عصر بعثت، معتقد به خدا و منکر یکتایى او در ربوبیت بودند. (و یعبدون من دون اللّه ... و یقولون هؤلاء شفعؤنا عند اللّه)

۹ - شرک پیشگان عصر بعثت، انسان را فاقد شایستگى براى دست یافتن به مقام قرب خدا و بار یافتن به پیشگاه او مى انگاشتند. (و یعبدون من دون اللّه ... و یقولون هؤلاء شفعؤنا)

۱۰ - مشرکان به امید شفاعت بتها، آنها را مى پرستیدند. (و یعبدون من دون اللّه ... و یقولون هؤلاء شفعؤنا عند اللّه)

۱۱ - شرک، اندیشه اى خیالى و فاقد اساس و پایه هاى علمى و برهانى (و یعبدون من دون اللّه ... قل أتنبئون اللّه بما لا یعلم فى السموت و لا فى الأرض)

۱۲ - جهان آفرینش، داراى آسمانهاى متعدد (فى السموت و لا فى الأرض)

۱۳ - جهان هستى (آسمانها و زمین) در احاطه علمى خداوند (قل أتنبئون اللّه بما لا یعلم فى السموت و لا فى الأرض)

۱۴ - چیزى که معلوم خدا نباشد، موجود هم نیست. (قل أتنبئون اللّه بما لا یعلم فى السموت و لا فى الأرض)

۱۵ - خدا، کمال مطلق و به دور از هر عیب و نقص (سبحنه)

۱۶ - خداوند، منزه و فراتر از داشتن شریک است. (سبحنه و تعلى عما یشرکون)

روایات و احادیث

۱۷ - از على (ع) روایت شده که فرمود: «اما ما لا یعلمه اللّه، فلا یعلم اللّه أن له شریکاً و لا وزیراً و لا صاحبة و لا ولداً و شرحه فى القرآن: «قل اتنبئون اللّه بما لا یعلم» ... ;[۱] ... اما (مراد از) آنچه را خدا نمى داند، (یعنى) خدا (او را) براى خود شریک نمى داند و نه وزیر و نه همسر و نه فرزند و شرح این مطلب در قرآن این است: آیا خدا را خبر مى دهید به آنچه نمى داند؟» ...

۱۸ - از امام صادق (ع) روایت شده که فرمود: « ... قالت بنو اسماعیل: «هؤلاء شفعائنا عند اللّه» فکفرت و لم تعبد الأصنام ;[۲] فرزندان اسماعیل مى گفتند: بتها شفیعان ما نزد خدا هستند پس کافر شدند ; ولى بت را پرستش نکردند».

موضوعات مرتبط

  • آسمان: تعدد آسمان ۱۲
  • احکام: ۵
  • اسماء و صفات: صفات جلال ۱۵، ۱۶، ۱۷
  • بتها: شفاعت بتها ۱۸
  • توحید: توحید افعالى ۶ ; مکذبان توحید ربوبى ۸
  • جاهلیت: شرک در جاهلیت ۱
  • خدا: احاطه علمى خدا ۱۳، ۱۴ ; اختصاصات خدا ۶ ; تنزیه خدا ۱۵، ۱۶ ; خدا و جهل ۱۷ ; خدا و نقص ۱۵ ; علم خدا به آفرینش ۱۳ ; کمال خدا ۱۵
  • ربوبیت خدا: مکذبان ربوبیت خدا ۱
  • زیان: منشأ زیان ۶
  • شرک: بىمنطقى شرک ۱۱
  • عبادت: حرمت عبادت غیر خدا ۵
  • عقیده: به توحید ۸
  • کافران: ۱۸
  • محرمات: ۵
  • مشرکان: ۱ انگیزه هاى مشرکان صدر اسلام ۳ ; بینش مشرکان صدر اسلام ۹ ; شرک ربوبى مشرکان صدر اسلام ۸ ; شرک عبادى مشرکان ۴ ; شرک مشرکان صدر اسلام ۲ ; شفیعان مشرکان صدر اسلام ۷ ; عقیده مشرکان صدر اسلام ۲، ۷، ۸ ; فلسفه بت پرستى مشرکان ۱۰ ; مشرکان صدر اسلام و معبودان باطل ۳، ۴، ۷ ; مشرکان و تقرب به خدا ۹ ; مشرکان و شفاعت بتها ۱۰ ; منفعت طلبى مشرکان صدر اسلام ۳
  • منفعت: منشأ منفعت ۶

منابع

  1. ↑ بحارالانوار، ج ۴۰، ص ۲۸۶، ح ۴۵.
  2. ↑ تفسیر عیاشى، ج ۲، ص ۲۳۱، ح ۳۱ ; نورالثقلین، ج ۲، ص ۲۹۷، ح ۳۲.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=يونس_١٨&oldid=7835»