آل عمران ٢٧

تُولِجُ‌ اللَّيْلَ‌ فِي‌ النَّهَارِ وَ تُولِجُ‌ النَّهَارَ فِي‌ اللَّيْلِ‌ وَ تُخْرِجُ‌ الْحَيَ‌ مِنَ‌ الْمَيِّتِ‌ وَ تُخْرِجُ‌ الْمَيِّتَ‌ مِنَ‌ الْحَيِ‌ وَ تَرْزُقُ‌ مَنْ‌ تَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ‌

ترجمه

شب را در روز داخل می‌کنی، و روز را در شب؛ و زنده را از مرده بیرون می‌آوری، و مرده را زنده؛ و به هر کس بخواهی، بدون حساب، روزی می‌بخشی.»

شب را در روز و روز را در شب داخل مى‌كنى، و زنده را از مرده و مرده را از زنده، بيرون مى‌آورى، و هر كه را خواهى بى‌حساب روزى مى‌دهى

شب را به روز در مى‌آورى، و روز را به شب در مى‌آورى؛ و زنده را از مرده بيرون مى آورى، و مرده را از زنده خارج مى‌سازى؛ و هر كه را خواهى، بى‌حساب روزى مى‌دهى.

شب را در پرده روز نهان سازی، و روز را در حجاب شب ناپدید گردانی، زنده را از مرده و مرده را از زنده برانگیزی، و به هر که خواهی روزی بی‌حساب عطا کنی.

شب را در روز در می آوری و روز را در شب در می آوری، و زنده را از مرده بیرون می آوری و مرده را از زنده بیرون می آوری؛ و هر که را بخواهی بی حساب روزی می دهی.

از شب مى‌كاهى و به روز مى‌افزايى و از روز مى‌كاهى و به شب مى‌افزايى. زنده را از مرده بيرون مى‌آورى و مرده را از زنده. و به هر كه بخواهى بى‌حساب روزى مى‌دهى.

از شب بکاهی و بر روز بیفزایی و از روز بکاهی و بر شب بیفزایی، و زنده را از مرده برآوری و مرده را از زنده، و هرکس را که خواهی بی‌حساب روزی دهی‌

شب را در روز درمى‌آورى و روز را در شب درمى‌آورى، زنده را از مرده بيرون مى‌آورى و مرده را از زنده بيرون مى‌آورى، و به هر كه خواهى بى‌شمار روزى مى‌دهى.

(بخشی از) شب را جزو روز می‌گردانی (و بدین سبب شبها کوتاه و روزها دراز می‌گردند) و (بخشی از) روز را جزو شب می‌گردانی (و لذا روزها کوتاه و شبها دراز می‌شوند) و زنده را از مرده پدید می‌آوری و مرده را از زنده، و به هر کس که بخواهی بدون حساب روزی می‌بخشی.

«شب را در روز فرو می‌بری و روز را در شب فرو می‌بری، و زنده را از مرده بیرون می‌آوری، و مرده را از زنده بیرون می‌آوری، و هر که را خواهی بی‌حساب روزی می‌دهی.»

فرو بری شب را در روز و فرو بری روز را در شب و برون آری زنده را از مرده و بیرون آوری مرده را از زنده و روزی دهی هر که را خواهی بی‌شمار

آل عمران ٢٦	آیه ٢٧	آل عمران ٢٨
سوره : سوره آل عمران نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تُولِجُ»: داخل می‌گردانی. وارد می‌کنی. «تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنْ ...»: زنده را از مرده، و مرده را از زنده پدیدار می‌سازی. همان گونه که شب به داخل روز می‌خزد و روز از شب می‌خیزد، عین این خَزِش و خیزِش در سلولهای بدن موجود زنده برقرار است. پیوسته سلولهائی می‌میرند و سلولهای دیگری به وجود می‌آیند، و چرخه حیات و موت لحظه‌ای متوقّف نمی‌گردد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

ذٰلِکَ‌ بِأَنَ‌ اللَّهَ‌ يُولِجُ‌... (۶)

تفسیر

• آيات ۲۷ - ۲۶، سوره آل عمران
  
• معناى كلمه ((ملك )) و اقسام آن
  
• ((مالكالملك )) و ((مليك الملوك )) بودن خداى عزوجل
  
• ملك و مُلك اعتبارى نيز درباره خدا صادق است
  
• سه مطلب درباره ((قل الهم مالك الملك ...))
  
• ملك ، چه حق و چه باطل از ناحيه خداى تعالى است
  
• معناى ((عزت )) و ((ذلت )) و بيان اينكه عزت فقط از آن خدا از ناحيه او است
  
• معناى ((خير)) و بيان اينكه اين كلمه افعلتفضيل نيست
  
• خير در قرآن اسم خدا نيست بلكه صفت خدا است
  
• جمله ((بيدك الخير)) دلالت دارد بر اينكه خير منحصر در خداى تعالى است
  
• خير و شر تكوينى و خير و شر تشريعى
  
• مراد از بيرون آوردن زنده از مرده و مرده از زنده
  
• چهار مقابله لطيف در دو آيه شريفه
  
• رزق از نظر قرآن به چه معنا است ؟
  
• آنچه انسان در راه حرام مورد بهره بردارى قرار مى دهد رزق خدا نيست
  
• رزق همه موجودات به اذن خدا است
  
• هر چه رزق است خير و مخلوق است و هر چه مخلوق است رزق و خير است
  
• رزقى كه خداى سبحان مى دهد عطيه اى است بدون عوض ، و در برابر حقى نيست
  
• تقسيم رزق به دو قسم : عام و خاص
  
• رزق ، چيزى است كه مورد انتفاع مرزوقواقع شود و ربطى به زيادى و كمى مال ندارد
  
• بحث روايتى
  
• آيا ملك و حكومت بنى اميه را خدا به آنان داد؟
  
• اشتباه بنى اميه در فهم آيه ملك
  
• دو روايت به معناى ((تخرج الحى من الميت و تخرج ميت من الحى ))
  
• رواياتى در باره ((رزق )) و اينكه روزى هر كس مقدر است
  
• بحث علمى
  
• ضرورى بودن نظام حكومت در اجتماع
  
• تحول بشر در تغيير حكومت سلطنتى به حكومت جمهورى
  
• نقش مهم انبيا(ع ) در اصلاح و رفع نواقص نظامهاى حكومتى
  
• انبياء و مبارزه با خودكامگان زمان
  
• حكومت و ولايت در آيات قرآن كريم
  
• هدف اولياى دين از معارضه با استكبار جلوگيرى از فساد است
  
• بحث فلسفى (در مورد استناد امور اعتباريه به خداى سبحان )
  

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - نوسان در مدّت شب و روز (تنظیم گردش ایّام)، از مظاهر قدرت الهى (انّک على کل شىء قدیر. تولج الّیل فى النهار و تولج النهار فى الّیل) «تولج النهار ... »، به معناى داخل کردن شب در روز و به عکس مى باشد که بیانگر کاسته شدن از یکى و افزوده شدن به دیگرى است. «تولج»، فعل مضارع است و دلالت بر استمرار این معنا دارد.

۲ - نوسان در مدت شب و روز، دربردارنده خیر و مصالح انسان (بیدک الخیر ... تولج الّیل فى النهار)

۳ - تبدیل تدریجى شب و روز، به یکدیگر (فاصله بین الطلوعین و غروب) به قدرت و حکمت الهى (انّک على کل شىء قدیر. تولج الّیل فى النهار) بنابراینکه «ولوج» به معناى تبدیل تدریجى باشد.

۴ - پدید آمدن زنده از مرده و مرده از زنده، به دست خداوند (و تخرج الحىّ من المیّت و تخرج المیّت من الحىّ)

۵ - پیدایش مستمر حیات و مرگ به دست خدا، نشانه قدرت اوست. (تخرج الحىّ من المیّت)

۶ - پیدایش جریان حیات در میان موجودات مرده و بى جان (و تخرج الحىّ من المیّت) از تقدیم «تخرج الحىّ ... » بر «تخرج المیّت ... » استفاده مى شود که ابتداءً موجودات بى جان آفریده شدند و از بستر آنها زنده ها به وجود آمدند.

۷ - خداوند به هر کس، به هر میزان که بخواهد، روزى مى دهد. (و ترزق من تشاء بغیر حساب) بنابراینکه مراد از «بغیر حساب»، نامحدود بودن اعطاى روزى باشد.

۸ - خداوند به هر کس که بخواهد، خارج از اسباب و عوامل طبیعى روزى مى دهد. (و ترزق من تشاء بغیر حساب) «بغیر حساب»، یعنى به وسیله اى که تحت محاسبه بشر نمى آید; و آن عبارت است از خارج بودن از اسباب طبیعى و عادى.

۹ - خداوند، داراى خزائن فیض پایان ناپذیر (و ترزق من تشاء بغیر حساب) روزى دادن بى حساب، مبتنى بر داشتن روزیها و فیوضاتى است بى حساب و پایان ناپذیر.

۱۰ - وجود تفاوت در روزى و معیشت انسانها، مشیّت خداوند است. (و ترزق من تشاء بغیر حساب) زیرا فرموده هر کس را بخواهد روزى فراوان مى دهد، و نفرموده است که به همه روزى فراوان داده مى شود.

۱۱ - نظام حاکم بر طبیعت، تابع تدبیر واحد و طبق مشیّت الهى است. (قل اللّهم مالک الملک ... و ترزق من تشاء بغیر حساب)

روایات و احادیث

۱۲ - خداوند، چه بسا مؤمنى را از کافر و کافرى را از مؤمن پدید مى آورد. (و تخرج الحىّ من المیّت و تخرج المیّت من الحىّ) امام صادق (ع): ... انّ اللّه عز و جل یقول: «یخرج الحىّ من المیّت و یخرج ... » یعنى المؤمن من الکافر و الکافر من المؤمن.

موضوعات مرتبط

• آفرینش: تدبیر آفرینش ۱۱ ; نظام آفرینش ۱۱
• آیات خدا: ۵ اسباب طبیعى: ۸
• انسان: مصالح انسان ۲
• توحید: ۱۱
• جهان بینى: ۴، ۶
• حیات: پیدایش حیات ۴، ۵، ۶
• خدا: حکمت خدا ۳ ; رزق خدا ۷، ۸، ۱۰ ; فیض خدا ۹ ; قدرت خدا ۱، ۳، ۴، ۵، ۶ ; مشیّت خدا ۷، ۸، ۱۰، ۱۱
• خیر: عوامل خیر ۲
• رزق: تفاوت در رزق ۱۰
• زمان: پیدایش زمان ۱، ۳
• شب و روز: ۱، ۲، ۳
• کافران: ۱۲
• مؤمنان: ۱۲