البقرة ٢٤٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۵۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و پیامبرشان به آنها گفت: «نشانه حکومت او، این است که (*صندوق عهد*) به سوی شما خواهد آمد. (همان صندوقی که) در آن، آرامشی از پروردگار شما، و یادگارهای خاندان موسی و هارون قرار دارد؛ در حالی که فرشتگان، آن را حمل می‌کنند. در این موضوع، نشانه‌ای (روشن) برای شماست؛ اگر ایمان داشته باشید.»

پيامبرشان به آنها گفت: نشانه اميرى او اين است كه آن صندوق [عهد] سوى شما مى‌آيد كه در آن تسكين خاطرى از جانب پروردگارتان نهفته، و يادگارى از ميراث خاندان موسى و هارون در آن است كه فرشتگان، آن را حمل مى‌كنند. مسلما اگر مؤمن باشيد، در اين [رويداد] برا
و پيامبرشان بديشان گفت: «در حقيقت، نشانه پادشاهى او اين است كه آن صندوق [عهد] كه در آن آرامش خاطرى از جانب پروردگارتان، و بازمانده‌اى از آنچه خاندان موسى و خاندان هارون [در آن‌] بر جاى نهاده‌اند -در حالى كه فرشتگان آن را حمل مى‌كنند- به سوى شما خواهد آمد. مسلما اگر مؤمن باشيد، براى شما در اين [رويداد] نشانه‌اى است.»
پیغمبرشان به آنها گفت که نشانه پادشاهی او این است که تابوتی که در آن سکینه خدا و الواح بازمانده از خانواده موسی و هارون است و فرشتگانش به دوش برند برای شما می‌آید، که در آن برای شما حجتی است روشن اگر اهل ایمان باشید.
و پیامبرشان به آنان گفت: یقیناً نشانه فرمانروایی او این است که آن صندوق [که موسی را در آن گذاشتند و به دریا انداختند] نزد شما خواهد آمد، در آن آرامشی از سوی پروردگارتان است، و باقی مانده ای از آنچه خاندان موسی و هارون به جا گذاشته اند [چون الواح تورات، عصای موسی و عمامه هارون] و فرشتگان آن را حمل می کنند، البته در آن نشانه ای برای شماست اگر مؤمن باشید.
پيغمبرشان گفت كه نشان پادشاهى او اين است كه تابوتى كه سكينه پروردگارتان و باقى ميراث خاندان موسى و خاندان هارون در آن است و فرشتگانش حمل مى‌كنند، نزد شما آيد. اگر مؤمن باشيد اين براى شما عبرتى است.
و پیامبرشان به ایشان گفت نشانه [صدق و صحت‌] فرمانروایی او این است که تابوت عهد که در آن مایه آرامشی از سوی پروردگارتان و یادگاری از میراث آل موسی و آل هارون هست، و فرشتگانش حمل می‌کنند، به سوی شما می‌آید، اگر مؤمن باشید در این امر عبرتی برای شماست‌
و پيامبرشان به آنها گفت كه نشانه پادشاهى او اين است كه آن صندوق [عهد] كه در آن آرامشى از پروردگارتان و بازمانده‌اى از ميراث خاندان موسى و خاندان هارون است و فرشتگان آن را برمى‌دارند نزد شما آيد. همانا در اين براى شما نشانه‌اى است، اگر مؤمن باشيد.
و پیغمبرشان به آنان گفت: نشانه‌ی حکومت او این است که صندوق (عهد) به سوی شما خواهد آمد (همان صندوق عهدی که دلگرمی و) آرامشی از سوی پروردگارتان و یادگارهای خاندان موسی و هارون در آن است، و فرشتگان آن را حمل می‌کنند. در این کار بیگمان نشانه‌ای برای شما است (و چنین رهنمودی شما را بر آن می‌دارد که) اگر مؤمن هستید (بدو بگروید و به دنبال حق روان شوید).
و پیامبر برجسته‌شان برایشان گفت: «در حقیقت، نشانه‌ی فرماندهی او این است که آن صندوق (عهد) که در آن آرامش خاطری از جانب پروردگارتان و بازمانده‌ای است از آنچه خاندان موسی و خاندان هارون (در آن) بر جای نهادند - در حالی که فرشتگان آن را حمل می‌کنند - برایتان خواهد آمد. اگر مؤمن بوده‌اید، برایتان به‌راستی در این (رویداد) نشانه‌ای بزرگ است.»
و گفت بدیشان پیمبرشان همانا نشانی پادشاهی او آن است که بیاید شما را تابوت در آن آرامشی از پروردگار شما و بازمانده‌ای از آنچه بازگذاردند خاندان موسی و هارون که حمل کنندش فرشتگان همانا در این است نشانیی برای شما اگر هستید مؤمنان‌


البقرة ٢٤٧ آیه ٢٤٨ البقرة ٢٤٩
سوره : سوره البقرة
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«آیَةَ»: نشانه. «مُلْک»: سلطنت. حکومت. «تَابُوتُ»: صندوق عهد. صندوق تورات. صندوقی بوده است که تورات در آن گذاشته شده بود. عَمالِقه آن را از بنی‌اسرائیل گرفته بودند، ولی بعدها مجدّدا به دستشان افتاد. گویا در آن، الواح شکسته، عصا و جامه موسی، و عمامه هارون، و چیزهای دیگری بوده است. «سَکِینَةٌ»: آرامش. گویا هنگام جنگ، موسی چنین صندوقی را در جلو لشکریان حرکت می‌داد و بدین وسیله بنی‌اسرائیل تقویت قلب پیدا می‌کردند و از میدان رزم نمی‌گریختند. «تَحْمِلُهُ الْمَلآئِکَةُ»: فرشتگان آن را برمی‌دارند. فرشتگان آن را نگهداری می‌کنند. کار پسندیده خارِق‌العاده‌ای که با دست و تصرّف انسانها انجام نگیرد، عادةً به فرشتگان نسبت داده می‌شود، همان گونه که در اینجا مذکور است.


تفسیر

نکات آیه

۱ - اختصاص نبوّت برخى از انبیا به جامعه اى خاص (قال لهم نبیّهم)

۲ - عدم اطمینان بنى اسرائیل به مأموریت طالوت از جانب خداوند و درخواست نشانه و دلیلى از پیامبرشان بر زمامدارى وى (قد بعث لکم طالوت ... انّ ایة ملکه ان یاتیکم) جمله «ان ایة ... » مى نمایاند که آنان براى حقانیّت زمامدارى طالوت، درخواست نشانه و معجزه کرده بودند ; و نشانه خواستن، حاکى از تردید ایشان است.

۳ - بازگشت صندوق (تابوت) به سوى بنى اسرائیل، نشانه زمامدارى طالوت (انّ ایة ملکه ان یاتیکم التابوت) الف و لام در «التابوت» براى عهد ذهنى است و بیانگر این معنا که آن صندوق زمانى نزد بنى اسرائیل بوده است. جمله «و فیه ... بقیة مما ترک ال موسى» مؤیّد این معناست ; لذا «اتیان» به بازگشتن معنا شد.

۴ - صندوق معهود، مایه تسکین خاطر بنى اسرائیل از سوى پروردگار (ان یاتیکم التابوت فیه سکینة من ربّکم)

۵ - صندوق بازگشته به سوى بنى اسرائیل، صندوقى معهود، میراث و یادگارى از خاندان موسى و هارون (فیه سکینة من ربّکم مما ترک ال موسى و ال هرون)

۶ - فرشتگان، حاملانِ صندوق عهد به سوى بنى اسرائیل (ان یأتیکم التابوت ... تحمله الملئکة)

۷ - اخبار غیبى پیامبر بنى اسرائیل، به بازگشت صندوق عهد به سوى آنان (و قال لهم نبیّهم انّ ایة ملکه ان یاتیکم التّابوت)

۸ - پروردگار، منشأ آرامش دلها (سکینة من ربّکم)

۹ - فرستادن آرامش خاطر به سوى بنى اسرائیل از جانب خداوند، به منظور استقامت و کاستن دلهره و اضطراب آنان در پیکار با دشمنان (ابعث لنا ملکاً نقاتل ... ان یاتیکم التّابوت فیه سکینة) مراد از «سکینة» به مناسبت آیات قبل که درباره جهاد و نبرد با دشمنان بود، یا خصوص آرامش و رفع نگرانى و دلهره در رویارویى با متجاوزان است و یا مصداق بارز و مورد نظر از آرامش.

۱۰ - آرامش خاطر، موجب استقامت آدمى در مشکلات و درگیریها (ان یاتیکم التّابوت فیه سکینة)

۱۱ - صندوق معهود، یادآور و موجب برانگیختن بنى اسرائیل به پیروى از آیین موسى (پیکار در راه خدا و رهایى از اسارت متجاوزان)* (و بقیة ممّا ترک ال موسى و ال هرون) ذکر جمله «بقیّة ممّا ترک ... » شاید از این جهت باشد که به بنى اسرائیل خاطرنشان سازد که پیوند مذهبى خود را با موسى (ع) قطع ننمایند.

۱۲ - صندوق معهود داراى آثار ویژه و مورد توجّه و عنایت بنى اسرائیل (ان یأتیکم التابوت فیه سکینة من ربّکم و بقیّة ممّا ترک ال موسى و ال هرون)

۱۳ - ارجمندى حفظ حرمت و نگهدارى بقایایى از آثار انبیا (و بقّة ممّا ترک ال موسى و ال هرون) نگهدارى آثارى از موسى (ع) و هارون و خاندان ایشان از سوى خداوند، حاکى از ارزش و ارجمندى حفاظت از آثار پیامبران است.

۱۴ - مؤمنان بنى اسرائیل (اهل پذیرش حق)، پذیراى صندوق معهود، به عنوان نشانه اى بر حقانیّت طالوت در زمامدارى (انّ فى ذلک لایة لکم ان کنتم مؤمنین) «ایمان» در آیه شریفه به معناى ایمان به خداوند و رسول و در مقابل کفر نیست; چون مخاطبین آیه از اهل ایمانند; بلکه به معناى لغوى آن است; یعنى آنانکه اهل باور و پذیراى حق هستند، مقابل کسانى که روحى لجوج و قلبى پیوسته ناباور دارند.

۱۵ - ایمان (باور)، زمینه ساز پذیرش معجزات الهى و بهره مندى از آن (انّ فى ذلک لایة لکم ان کنتم مؤمنین)

۱۶ - وجود افراد غیر مؤمن (لجوج و ناباور)، در میان بنى اسرائیل، على رغم وجود نشانه روشن الهى بر زمامدارى طالوت (انّ فى ذلک لایة لکم ان کنتم مؤمنین) تعبیر «ان کنتم مؤمنین» اشاره است به اینکه افرادى غیرمؤمن (ناباوران) در میان بنى اسرائیل وجود داشته اند.

روایات و احادیث

۱۷ - در صندوق معهود، نشانه حاکمیت طالوت و شکسته هاى الواح حضرت موسى بود که بر آن علوم آسمانى نگاشته شده بود. (ان یاتیکم التابوت) امام باقر (ع) درباره آیه «ان یاتیکم التابوت ... » فرمود: رضاض الالواح فیها العلم و الحکمة، العلم جاء من السماء فکتب فى الالواح و جعل فى التابوت[۱].

موضوعات مرتبط

  • آثار باستانى: ۱۳
  • آل موسى (ع): ۵
  • آل هارون (ع): میراث آل هارون (ع) ۵
  • اسارت: نجات از اسارت ۱۱
  • استقامت: عوامل استقامت ۹، ۱۰
  • اطمینان: آثار اطمینان ۹، ۱۰ ; عوامل اطمینان ۴، ۸
  • امداد: امداد غیبى ۹
  • انبیا: انبیاى منطقه اى ۱ ; حفظ آثار انبیا ۱۳ ; علم غیب انبیا ۷
  • انگیزش: عوامل انگیزش ۱۱
  • ایمان: آثار ایمان ۱۵
  • بنىاسرائیل: انبیاى بنىاسرائیل ۷ ; بنىاسرائیل و کتمان حق ۱۶ ; تابوت بنىاسرائیل ۳، ۴، ۵، ۶، ۷، ۱۱، ۱۲، ۱۴، ۱۷ ; تاریخ بنىاسرائیل ۲، ۳، ۵، ۶، ۷، ۹، ۱۱، ۱۲، ۱۷ ; لجاجت بنىاسرائیل ۱۶ ; مؤمنان بنىاسرائیل ۱۴
  • ترس: مبارزه با ترس ۹
  • حق پذیرى: زمینه حق پذیرى ۱۵
  • رشد: زمینه رشد ۱۵
  • سختى: استقامت در سختى ۱۰ ; راه تسهیل سختى ۱۰
  • جنگ: عوامل پیروزى در جنگ ۹
  • جهاد: جهاد در راه خدا ۱۱
  • طالوت: برگزیدگى طالوت ۲ ; رهبرى طالوت ۳، ۱۴، ۱۶، ۱۷
  • معجزه: پذیرش معجزه ۱۵
  • ملائکه: نقش ملائکه ۶
  • موسى(ع): الواح موسى(ع) ۱۷ ; دین موسى(ع) ۱۱

منابع

  1. تفسیر عیاشى، ج ۱، ص ۱۳۳، ح ۴۴۰ ; نورالثقلین، ج ۱، ص ۲۴۷، ح ۹۷۷.