إِلاّ
از الکتاب
«إِلّ» به معناى خویشاوندى است و بعضى آن را به معناى عهد و پیمان دانسته اند; در صورت اول، منظور این است که قریش اگر چه خویشاوند پیامبر(صلى الله علیه وآله) و گروهى از مسلمانان بودند، ولى هنگامى که خودشان کمترین اعتنایى به این موضوع نداشته باشند و احترام خویشاوندى را رعایت ننمایند، چگونه انتظار دارند پیامبر(صلى الله علیه وآله) و مسلمانان در مورد آنها رعایت کنند؟! و در صورت دوم، تأکیدى براى «ذِمَّةً» که آن هم به معناى عهد و پیمان است، محسوب مى شود. «راغب» در کتاب «مفردات» معناى ریشه این کلمه را درخشندگى مى داند; چه این که پیمان هاى محکم و خویشاوندى هاى نزدیک داراى درخشندگى خاصى هستند.
ریشه کلمه
- الا (۷۰۳ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ مَا مِن لا اللّه إِن أَن فِي هُو مَن الّذِين عَلَى إِلٰه هُم إِلاّ کَان قَالُوا هٰذَا الْأَرْض لَهُم قَال أَو أَ قَلِيلا بِه عَلَيْه قُل فَلا الّذِي لَه کُل مِنْهُم شَيْء لَو کَانُوا أَنْتُم إِلَى لَم إِذ ذٰلِک هَل رَب رَبّک إِنّا بِالْحَق عَلَيْهِم کَفَرُوا مُبِين ثُم فِيهَا هِي الْکِتَاب السّمَاوَات بَعْد فَمَا لَکُم بِمَا الدّنْيَا شَاء يَوْم إِذَا يَا عَن أَنَا بِاللّه نَذِير قَوْم نَحْن کُنْتُم عَلَيْکُم جَعَلْنَا يَأْتِي يَعْمَلُون أَسَاطِير مِنْه رَبّه السّاعَة تُجْزَوْن تَأْتِيَهُم الْعَذَاب أَنْفُسَهُم عَمّا الشّفَاعَة أَعْلَم حَتّى قُلْنَا بِالّتِي الصّالِحَات امْرَأَتَه حَرّم سَبِيل الْحُکْم تَابُوا أَيّهَا يَکُون قَبْلِک آيَة الْمُبِين ظَلَمُوا الظّالِمِين
