يونس ٣٠
ترجمه
| يونس ٢٩ | آیه ٣٠ | يونس ٣١ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«هُنَالِکَ»: آنجا که صحرای محشر است. «تَبْلُو»: می‌آزماید. مراد این است که هرکسی نتیجه عمل خود را می‌بیند. «أَسْلَفَتْ»: از پیش فرستاده است. تقدیم داشته است (نگا: حاقّه / ). «ضَلَّ»: نهان و پنهان شد. مخفی و غائب گردید (نگا: انعام / ، اعراف / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا... (۰) يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (۱)
وَ کُلَ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ... (۱) اقْرَأْ کِتَابَکَ کَفَى بِنَفْسِکَ... (۱) وَ رَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ... (۰)
تفسیر
- آيات ۳۰ - ۲۶،، سوره يونس
- پاداش نيكوكاران ((حسنى )) و ((زياده بر آن )) است و دچار تاريكى ظاهرى و معنوىنمى شوند
- كيفر بدكاران مساوى كار بدشان است ، ذليل هستند، چهره هايشان را سياهى پوشانيده وخالد در آتشند
- در روز قيامت بت ها و خدايان مشركين ، عبادت آنان را نفى مى كنند
- نقد و رد نظريات مختلف برخى از مفسرين در مورد نفى عبادت مشركين
- بحث روايتى
- (چند روايت در مورد اينكه پاداش محسنين ، حسنى و زياده بر آن است و در مورد سياهى چهرهبدكاران در روز قيامت )
نکات آیه
۱ - اضطراب و نگرانى شدید مردم در عرصه محشر (و یوم نحشر هم جمیعاً ... هنالک تبلوا کل نفس ما أسلفت) «بلاء» (مصدر تبلوا) به معناى آزمودن است. اشتغال هر فردى در عرصه محشر به آزمودن و سبک و سنگین کردن اعمال خود، حاکى از این است که: عموم مردم در آن روز نسبت به فرجام کار خود بسیار نگران و دلواپس خواهند بود.
۲ - فرجام نیک و بد هر کس در عرصه محشر، در گرو اعمال اوست. (و یوم نحشر هم جمیعاً ... هنالک تبلوا کل نفس ما أسلفت)
۳ - دنیا، جایگاه عمل براى جهان آخرت است. (هنالک تبلوا کل نفس ما أسلفت)
۴ - آگاهى انسانها به تمامى اعمال و کرده هاى خود در عرصه محشر (و یوم نحشر هم جمیعاً ... هنالک تبلوا کل نفس ما أسلفت) کلمه «ما» در «ما أسلفت» ظهور در عموم دارد; یعنى، در عرصه محشر هر کسى به زیر و رو کردن کرده هاى خویش خواهد پرداخت و از آنها با خبر خواهد شد.
۵ - محشر، عرصه اى است که در آن هر فردى به بازرسى، زیر و رو و سبک و سنگین کردن اعمال و کرده هاى خود مشغول خواهد بود. (و یوم نحشر هم جمیعاً ... هنالک تبلوا کل نفس ما أسلفت)
۶ - فرجام کار هر کس در قیامت در دست خداست. (و یوم نحشر هم جمیعاً ... هنالک تبلوا کل نفس ما أسلفت و ردوا إلى اللّه مولیهم الحق)
۷ - خدا، مولا و مالک حقیقى انسانهاست. (و ردوا إلى اللّه مولیهم الحق)
۸ - قیامت، روز رجوع و بازگشت همه انسانها به خداوند است. (و ردوا إلى اللّه مولیهم الحق)
۹ - قیامت، روز ظهور مولویت و مالکیت به حق و پروردگارى بى همتاى خداوند و بر ملا شدن بطلان اندیشه مولویت و ربوبیت غیر او براى شرک پیشگان (و یوم نحشر هم جمیعاً ... و ردوا إلى اللّه مولیهم الحق و ضل عنهم ما کانوا یفترون)
۱۰ - شرک (اعتقاد به وجود مولویت و ربوبیت براى غیر خدا) پندارى باطل و افترا بر خداوند است. (و ردوا إلى اللّه مولیهم الحق و ضل عنهم ما کانوا یفترون)
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: مولى ۷
- افترا: افترا به خدا ۱۰
- انسان: آگاهى انسان در محشر ۴; فرجام انسان ۶; مالک انسان ۷; مولاى انسان ۷
- بازگشت به خدا: ۸
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۷
- خدا: اختصاصات خدا ۷; افعال خدا ۶; ربوبیت اخروى خدا ۹; مالکیت اخروى خدا ۹; مالکیت خدا ۷; ولایت اخروى خدا ۹; ولایت خدا ۷
- دنیا: دنیا محل عمل ۳
- ربوبیت: بطلان ربوبیت غیر خدا ۹
- سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت ۲
- شرک: بطلان شرک ۱۰
- عقیده: عقیده باطل۱۰; عقیده به ربوبیت غیرخدا۱۰; عقیده به ولایت غیر خدا۱۰
- عمل: آثار اخروى عمل ۳; آثار عمل ۲; فرصت عمل ۳
- قیامت: ظهور حقایق در قیامت ۹; ویژگیهاى قیامت ۸، ۹
- محشر: اضطراب در محشر ۱; بازجویى در محشر ۵; ویژگیهاى محشر ۵
- ولایت: بطلان ولایت غیر خدا ۹
