أَسْلَفَت
ریشه کلمه
- سلف (۸ بار)
قاموس قرآن
(به فتح س - ل) گذشته. و گذشتن مصدر و اسم هر دو آمده است [بقره:275]. [زخرف:56]. آنها را گذشتگان و مايه عبرت براى ديگران كرديم. * [نساء:22]. استثنا از لازم كلام سابق است يعنى اگر در گذشته زنان پدرانتان را نكاح كرده بوديد براى شما گناهى نيست ديگر اين كار را نكنيد نه اينكه اگر پيش از نزول اين آيه نكاح كردهايد حق داريد كه نگاه داريد در مجمع گويد بعضى گفتهاند: آنكه قبل از نزول آيه گرفتهايد جايز است آن را نگاه داريد. آنگاه از بلخى نقل مىكند كه اين خلاف اجماع است و از دين محمد صلى اللّه عليه و اله و سلم چنين چيزى دانسته نشده است. بيضاوى نيز استثنا را لازم معنى دانسته ولى طبرسى آن را منقطع گفته است يعنى: لكن آنكه گذشته گناهى ندارد ولى معنى آن به نظر ما و بيضاوى اين است: نكاح زنان پدران گناه است مگر آنكه پيش از نزول اين آيه باشد. همچنين است آيه [نساء:23]. كه از گرفتن دو خواهر نهى مىكند. اسلاف: گذراندن و پيش فرستادن است [يونس:30].
