الْإِثْم
از الکتاب
ریشه کلمه
«أَثَم» و «آثام» از مادّه «اثم» در اصل به معناى اعمالى است که انسان را از رسیدن به ثواب دور مى سازد; سپس به هر گونه گناه، اطلاق شده است; ولى در اینجا به معناى جزاى گناه است. بعضى نیز گفته اند: «أَثَم» به معناى گناه و «آثام» به معناى کیفر گناه است. و اگر بعضى از مفسران، آن را به معناى بیابان، کوه، یا چاهى در جهنم ذکر کرده اند، در واقع از قبیل بیان مصداق است.
