عبس ٢٢
ترجمه
| عبس ٢١ | آیه ٢٢ | عبس ٢٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أَنشَرَهُ»: زنده‌اش گرداند (نگا: انبیاء / ، دخان / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۷ - ۴۲، سوره عبس
- معناى آيه ((قتل الانسان ما اكفره )) و مراد از كفر در آن
- نفى عذر از بشر در كفر ورزيدن و استكبارش ، با بيان حقارت و ناچيزى مبداء خلقت اوو...
- اشاره به عدم منافات اينكه خلقت و تقدير از ناحيه خدا است با مختار بودن انسان
- مراد از اينكه فرمود خدا انسان را اقبار (دفن ) كرد ثم امانه فاقبره
- معناى آيه : ((كلا لما يقض ما امره )) كه متضمن ملامت انسانهاى مبتلا به كفر است
- معناى آيه : ((كلا لما يقض ما امره )) كه متضمن ملامت انسانهاى مبتلا به كفر است
- اشاره به شدت و سختى روز قيامت به نحوى كه انسان حتى از كسان و نزديكانش مىگريزد
- سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت
- (روايتى درباره : ((قتل الانسان ما اكفره ))،جهل ابوبكر و عمر به معناى ((ابا)) شدت روز قيامت و...)
نکات آیه
۱ - زنده شدن مردگان در قیامت، حتمى است. (ثمّ إذا شاء أنشره) «إنشار» (مصدر «أنشر») به معناى احیا است (لسان العرب). حرف شرط «إذا» در مواردى به کار مى رود که وقوع کار، مسلّم گرفته شده است.
۲ - فرا رسیدن زمان پیدایش قیامت و محشور شدن انسان ها در آن، در گرو خواست خداوند است. (ثمّ إذا شاء أنشره)
۳ - حیات اخروى انسان، به دست خدا است. (أنشره)
۴ - خواست خداوند، تخلّف ناپذیر است. (ثمّ إذا شاء أنشره)
۵ - زمان قیامت، نامعلوم است. (ثمّ إذا شاء أنشره) کارهایى که در آیات پیشین به خداوند نسبت داده شد، گرچه مقید به مشیت الهى است; ولى قید «إذا شاء» تنها در مورد محشور شدن انسان ذکر شده است تا این نکته را برساند که هر چند براى آن افعال (خَلَقه، یسّره، أماته و أقبره) مى توان زمانى را حدس زد; ولى در مورد قیامت، تنها باید به خواست خداوند نظر داشت.
۶ - وجود فاصله، بین مرگ انسان ها و برپایى قیامت (فأقبره . ثمّ إذا شاء أنشره) حرف «ثمّ»، بیانگر برداشت یاد شده است.
۷ - قدرت خداوند بر آفرینش انسان ها، تنظیم توانمندى هاى آنان، هدایت تکوینى و نیز میراندن و به گور افکندن آنها، دلیل قدرت او بر زنده ساختن آنان در قیامت است. (خلقه فقدّره . ثمّ السبیل یسّره . ثمّ أماته فأقبره . ثمّ إذا شاء أنشره)
۸ - معاد، جسمانى است. (أنشره) مرجع ضمیر مفعولى در «أنشره»، همان چیزى است که ضمیر «أماته فأقبره» به آن بازمى گردد. بنابراین آنچه محشور مى شود، از نوع همان چیزى است که در قبر نهاده مى شود.
موضوعات مرتبط
- انسان: تقدیر قدرت انسان ها ۷; خلقت انسان ها ۷; دفن انسان ها ۷; مرگ انسان ها ۷; منشأ حشر انسان ها ۲; هدایت انسان ها ۷
- حیات: منشأ حیات اخروى ۳
- خدا: آثار مشیت خدا ۲; افعال خدا ۳; حتمیت مشیت خدا ۴; قدرت خدا ۷
- قیامت: اختفاى وقت قیامت ۵; منشأ قیامت ۲
- مردگان: احیاى مردگان در قیامت ۱; حتمیت احیاى مردگان ۱; دلایل احیاى اخروى مردگان ۷; منشأ احیاى مردگان ۳
- مرگ: فاصله مرگ تا قیامت ۶
- معاد: حتمیت معاد ۱; دلایل معاد ۷; معاد جسمانى ۸
