المرسلات ٢٦
ترجمه
| المرسلات ٢٥ | آیه ٢٦ | المرسلات ٢٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أَحْیَآءً»: اگر (کِفَاتاً) مصدر، یا جمع (کافِت) و اسم فاعل باشد، مفعولٌ‌به آنها است. اگر اسم مکان باشد، باز هم مفعولٌ‌به است، ولی برای فعل محذوف (تَکْفِتُ). یا حال ضمیر محذوف (کُم) است، و اصل آن چنین است: تَکْفِتُکُمْ أَحْیَآءً وَ أَمْوَاتاً.
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۵۰، سوره مرسلات
- بيان احتجاجاتى بريگانگى خداوند در ربوبيت ، و بر اثبات يوم الفصل كه از آيه : ((الم نهلك الاولين ...)) و آيات بعد از آن استفاده مى شود
- وصف عذابى كه مكذبان قيامت در آن روز به سوى آن روانه مى شوند
- مقصود از ركوع در آيه : ((و اذا قيل لهم اركعوا لايركعون )) و وجهاتصال اين آيه با آيات قبل
- (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - زمین، محل و جایگاه مناسب براى زندگى و مرگ انسان هاى بسیار (کفاتًا . أحیاءً و أموتًا) تنوین «أحیاءً و أمواتاً»، براى تعظیم است و مراد از آن تکثیر مى باشد.
۲ - گنجایش زمین، براى تأمین نیازهاى بشر در حال حیات و مرگ* (أحیاءً و أموتًا)
۳ - آفرینش زمین، براى حیات و مرگ انسان ها، جلوه قدرت و عظمت الهى است. (ألم نجعل الأرض کفاتًا . أحیاءً و أموتًا)
روایات و احادیث
۴ - «حَمّاد بن عیسى عن أبى عبداللّه(ع) أنّه نظر إلى المقابر، فقال: یا حمّاد هذه کِفاتُ الأموات و نظر إلى البیوت فقال: هذه کفاتُ الأحیاء ثمّ تلا [هذه الآیة ]«ألم نجعل الأرض کفاتاً . أحیاءً و أمواتاً»;[۱] حمّادبن عیسى از امام صادق(ع) روایت کرده که آن حضرت، نگاهى به قبرستان انداخت و فرمود: اى حمّاد! این کفاتِ مردگان است و نگاهى به خانه ها انداخت و فرمود: این کفاتِ زنده ها است. سپس این آیه را تلاوت فرمود: «ألم نجعل الأرض کفاتاً . أحیاءً و أمواتاً».
موضوعات مرتبط
- خدا: نشانه هاى عظمت خدا ۳; نشانه هاى قدرت خدا ۳
- زمین: زندگى در زمین ۱، ۳، ۴; فلسفه خلقت زمین ۳، ۴; فواید زمین ۱، ۲; مرگ در زمین ۱، ۳، ۴; وسعت زمین ۲
- زندگى: جایگاه زندگى ۱، ۴
- مرگ: جایگاه مرگ ۱، ۴
- نیازها: منابع تأمین نیازها ۲
منابع
- ↑ معانى الأخبار، ص ۳۴۲، ح ۱; نورالثقلین، ج ۵، ص ۴۸۹، ح ۱۵.
