روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۷۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْمُكَاتَبَة

روي ابن ابي عمير عن عبد الله بن سنان عن ابي عبد الله ع :

وَ فِي مُكَاتَبٍ يَمُوتُ وَ قَدْ أَدَّى بَعْضَ مُكَاتَبَتِهِ وَ لَهُ اِبْنٌ مِنْ جَارِيَتِهِ قَالَ إِنْ كَانَ اُشْتُرِطَ عَلَيْهِ إِنْ عَجَزَ فَهُوَ مَمْلُوكٌ رَجَعَ اِبْنُهُ مَمْلُوكاً وَ اَلْجَارِيَةُ وَ إِنْ لَمْ يَكُنِ اُشْتُرِطَ عَلَيْهِ أَدَّى اِبْنُهُ مَا بَقِيَ مِنْ مُكَاتَبَتِهِ وَ وَرِثَ مَا بَقِيَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۶۸

عبد اللَّه بن سنان گويد: امام صادق عليه السّلام در باره بنده مكاتبى كه مقدارى از اقساط را پرداخته و وفات يافته در حالى كه فرزند پسرى از كنيز خود داشت فرمود: چنانچه با وى شرط شده باشد كه اگر از پرداخت عاجز شود به حال بردگى باقى بماند پسر و كنيز هر دو به رقّيّت بازگردند، و چنانچه شرطى چنين با او نشده باشد پسرش باقى اقساط را مى‏پردازد و بقيّه را ارث مى‏برد.