روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۵۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ طَلَاقِ الْعَبْد

روي الحسن بن محبوب عن مالك بن عطيه عن سليمان بن خالد قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ كَانَ لَهُ أَبٌ مَمْلُوكٌ وَ كَانَتْ لِأَبِيهِ اِمْرَأَةٌ مُكَاتَبَةٌ قَدْ أَدَّتْ بَعْضَ مَا عَلَيْهَا فَقَالَ لَهَا اِبْنُ اَلْعَبْدِ هَلْ لَكِ أَنْ أُعِينَكِ عَلَى مُكَاتَبَتِكِ حَتَّى تُؤَدِّيَ مَا عَلَيْكِ بِشَرْطِ أَنْ لاَ يَكُونَ لَكِ اَلْخِيَارُ عَلَى أَبِي إِذَا أَنْتِ مَلَكْتِ نَفْسَكِ قَالَتْ نَعَمْ فَأَعْطَاهَا لِمُكَاتَبَتِهَا أَ يَكُونُ لَهَا اَلْخِيَارُ بَعْدَ ذَلِكَ فَقَالَ لاَ يَكُونُ لَهَا اَلْخِيَارُ اَلْمُسْلِمُونَ‏ عِنْدَ شُرُوطِهِمْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۸

سليمان بن خالد گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: مردى پدرى دارد بنده و آن پدر با كنيزى مكاتبه ازدواج كرده و پاره‏اى از اقساط خود را پرداخته، پس پسر آن مرد بآن زن پدر خود كه كنيز مكاتب است مى‏گويد: آيا با تو كمك بكنم كه بقيّه بدهى خود را بپردازى و كاملا آزاد شوى بشرط آنكه اگر مالك خود گشتى براى تو اختيار طلاق يا فسخ عقد نباشد كه از پدرم جدا شوى؟ و زن قبول نمايد و آن فرزند بقيّه وجه مكاتبه را بدهد آيا براى آن زن اختيارى هست كه خود را بعدا رها كند فرمود: نه اختيارى براى او نخواهد بود، «المسلمون عند شروطهم» يعنى مسلمانان در مقابل شرطى كه كرده‏اند متعهّدند و حق تخلّف ندارند.