روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۳۰۹۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-صَلَاةٌ أُخْرَى لِلْحَاجَة

في كتاب محمد بن احمد بن يحيي بن عمران الاشعري عن ابراهيم بن هاشم عن محمد بن سنان يرفعه الي ابي عبد الله ع :

فِي اَلرَّجُلِ يَحْزُنُهُ اَلْأَمْرُ وَ يُرِيدُ اَلْحَاجَةَ قَالَ يُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ وَ يَقْرَأُ فِي إِحْدَاهُمَا قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ أَلْفَ مَرَّةٍ وَ فِي اَلْأُخْرَى مَرَّةً ثُمَّ يَسْأَلُ حَاجَتَهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۸۷

در كتاب محمّد بن احمد بن يحيى بن عمران اشعرى بنقل از ابراهيم بن هاشم، و او از محمّد بن سنان كه واسطه نقل را تا امام صادق عليه السّلام‏ميرساند، چنين آمده است كه آن حضرت در مورد شخصى كه مشكلى او را اندوهگين ساخته و حاجتى دارد فرمود: دو ركعت نماز ميكند باين ترتيب كه در ركعت اول (پس از حمد) هزار بار سوره «قل هو اللَّه احد» را ميخواند، و در ركعت دوم يك مرتبه همان سوره را ميخواند آنگاه از خداوند حاجت خود را ميخواهد. آنچه از نمازهاى حاجت كه روايتش بمن رسيده در كتابى كه بهمين عنوان تصنيف كرده‏ام غير از پنجاه ركعت (يعنى نمازهاى واجب و مستحب يوميه) همه را در آن كتاب ذكر كرده‏ام.