روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۳۰۷۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْحَبْوَةِ وَ التَّسْبِيحِ وَ هِيَ صَلَاةُ جَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع

روي ابو حمزه الثمالي عن ابي جعفر ع قال :

قَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ‏ يَا جَعْفَرُ أَ لاَ أَمْنَحُكَ أَ لاَ أُعْطِيكَ أَ لاَ أَحْبُوكَ أَ لاَ أُعَلِّمُكَ صَلاَةً إِذَا أَنْتَ صَلَّيْتَهَا لَوْ كُنْتَ فَرَرْتَ مِنَ اَلزَّحْفِ وَ كَانَ عَلَيْكَ مِثْلُ رَمْلِ عَالِجٍ‏ وَ زَبَدِ اَلْبَحْرِ ذُنُوباً غُفِرَتْ لَكَ قَالَ بَلَى يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ قَالَ تُصَلِّي أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ إِذَا شِئْتَ إِنْ شِئْتَ كُلَّ لَيْلَةٍ وَ إِنْ شِئْتَ كُلَّ يَوْمٍ وَ إِنْ شِئْتَ فَمِنْ‏ جُمُعَةٍ إِلَى‏ جُمُعَةٍ وَ إِنْ شِئْتَ فَمِنْ شَهْرٍ إِلَى شَهْرٍ وَ إِنْ شِئْتَ فَمِنْ سَنَةٍ إِلَى سَنَةٍ تَفْتَتِحُ اَلصَّلاَةَ ثُمَّ تُكَبِّرُ خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً تَقُولُ‏ اَللَّهُ أَكْبَرُ وَ سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ ثُمَّ تَقْرَأُ اَلْفَاتِحَةَ وَ سُورَةً وَ تَرْكَعُ فَتَقُولُهُنَّ فِي رُكُوعِكَ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَكَ مِنَ اَلرُّكُوعِ فَتَقُولُهُنَّ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ تَخِرُّ سَاجِداً وَ تَقُولُهُنَّ عَشْرَ مَرَّاتٍ فِي سُجُودِكَ ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَكَ مِنَ اَلسُّجُودِ فَتَقُولُهُنَّ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَخِرُّ سَاجِداً وَ تَقُولُهُنَّ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَكَ مِنَ اَلسُّجُودِ فَتَقُولُهُنَّ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَنْهَضُ فَتَقُولُهُنَّ خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً ثُمَّ تَقْرَأُ فَاتِحَةَ اَلْكِتَابِ‏ وَ سُورَةً ثُمَّ تَرْكَعُ فَتَقُولُهُنَّ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَكَ مِنَ اَلرُّكُوعِ فَتَقُولُهُنَ‏ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَخِرُّ سَاجِداً فَتَقُولُهُنَّ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَكَ مِنَ اَلسُّجُودِ فَتَقُولُهُنَّ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَسْجُدُ فَتَقُولُهُنَّ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَكَ مِنَ اَلسُّجُودِ فَتَقُولُهُنَّ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَتَشَهَّدُ وَ تُسَلِّمُ ثُمَّ تَقُومُ وَ تُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ أُخْرَاوَيْنِ تَصْنَعُ فِيهِمَا مِثْلَ ذَلِكَ ثُمَّ تُسَلِّمُ قَالَ‏ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏ فَذَلِكَ خَمْسٌ وَ سَبْعُونَ مَرَّةً فِي كُلِّ رَكْعَةٍ ثَلاَثُمِائَةِ تَسْبِيحَةٍ تَكُونُ ثَلاَثُمِائَةِ مَرَّةٍ فِي اَلْأَرْبَعِ رَكَعَاتٍ أَلْفٌ وَ مِائَتَا تَسْبِيحَةٍ يُضَاعِفُهَا اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ يَكْتُبُ لَكَ بِهَا اِثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَلْفَ حَسَنَةٍ اَلْحَسَنَةُ مِنْهَا مِثْلُ‏ جَبَلِ أُحُدٍ وَ أَعْظَمُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۷۰

ابو حمزه ثمالى از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله به جعفر بن ابى طالب عليه السّلام فرمود: اى جعفر آيا تو را عطا نكنم (يا باصطلاح متداول فارسى: نمى‏خواهى تو را چيز عطا كنم) آيا تو را عطيّه‏اى ندهم، آيا تو را چيزى نبخشم يا نميخواهى تو را بخششى كنم، آيا نمازى بتو ياد ندهم كه اگر آن را بخوانى، هر چند از جبهه جنگ گريخته باشى كه گناه‏آن بر تو باندازه ريگ بهم فشرده بيابان و بعدد كف‏هاى درياها باشد همه اين گناهان بپاداش آن نماز بخشيده شود؟ جعفر پاسخ گفت: بلى يا رسول اللَّه (بفرمائيد) آن حضرت فرمود: چهار ركعت نماز ميكنى هر گاه بخواهى، اگر خواستى هر شب، و اگر خواستى هر روز، و اگر خواستى جمعه‏اى تا جمعه ديگر (هفته‏اى يك بار) و اگر خواستى ماه به ماه، و چنانچه خواستى سالى يك بار آن را ميخوانى به اين ترتيب كه نماز را با تكبير احرام شروع مى‏كنى، آنگاه پانزده مرتبه ميگوئى: اللَّه أكبر و سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا إله الا اللَّه سپس حمد و سوره ميخوانى و به ركوع ميروى، و در ركوع خود ده بار همان ذكرها را تكرار ميكنى، و بعد سر از ركوع برميدارى و باز همان ذكرها را ده بار ديگر ميخوانى، و به سجود ميروى و در سجده‏ات ده بار ديگر همان ذكرها را ميخوانى، آنگاه سر از سجده برداشته و ده بار ديگر همان ذكرها را تكرار ميكنى، و باز به سجده ميروى و در هنگام سجود ده بار ديگر همان ذكر را ميخوانى، آنگاه سر از سجده برميدارى و باز ده بار همان ذكر را ميخوانى، سپس قيام مى‏كنى و پانزده بار آن ذكر را ميگوئى، بعد حمد و سوره را ميخوانى و به ركوع ميروى در ركوعت ده بار همان ذكر را ميگوئى، آنگاه از ركوع سر برميدارى و آن ذكر را ده بار ديگر ميخوانى، سپس به سجده ميروى و در سجده‏ات ده بار همان ذكر را ميگوئى، بعد سر از سجود برميدارى‏و باز ده مرتبه آن ذكر را تكرار ميكنى، و سپس به سجده دوم ميروى و در هنگام سجود ده بار ديگر همان ذكر را ميخوانى، و سر از سجده برميدارى و ده بار ديگر همان ذكر را تكرار ميكنى، آنگاه تشهد گفته و سلام نماز را ميگوئى، سپس برميخيزى و دو ركعت ديگر نماز مى‏كنى و در اين نماز نيز به همان ترتيب دو ركعت قبل عمل مى‏كنى و سلام ميدهى. امام باقر عليه السّلام فرمود: در هر ركعت هفتاد و پنج بار تسبيحات گفته مى‏شود كه هر كدام چهار تسبيح است و جمعاً سيصد تسبيح مى‏شود در هر ركعتى، و رويهم هزار و دويست تسبيح در چهار ركعت گفته مى‏شود، و خداوند عزّ و جلّ آنها را مضاعف مى‏سازد (و چنان كه وعده فرموده در برابر هر حسنه ده حسنه پاداش عطا ميفرمايد) بپاداش آنها براى تو دوازده هزار حسنه منظور مى‏كنند كه هر حسنه از آن در گرانى قدر مانند كوه احد و بزرگتر از آنست.