روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۵۶۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ الْمِيَاهِ وَ طُهْرِهَا وَ نَجَاسَتِهَا

و سال عمار بن موسي الساباطي ابا عبد الله ع :

عَنِ اَلرَّجُلِ يَجِدُ فِي إِنَائِهِ فَأْرَةً وَ قَدْ تَوَضَّأَ مِنْ ذَلِكَ اَلْإِنَاءِ مِرَاراً وَ اِغْتَسَلَ مِنْهُ أَوْ غَسَلَ ثِيَابَهُ وَ قَدْ كَانَتِ اَلْفَأْرَةُ مُنْسَلِخَةً فَقَالَ إِنْ كَانَ رَآهَا فِي اَلْإِنَاءِ قَبْلَ أَنْ يَغْتَسِلَ أَوْ يَتَوَضَّأَ أَوْ يَغْسِلَ ثِيَابَهُ ثُمَّ فَعَلَ ذَلِكَ بَعْدَ مَا رَآهَا فِي اَلْإِنَاءِ فَعَلَيْهِ أَنْ يَغْسِلَ ثِيَابَهُ وَ يَغْسِلَ كُلَّ مَا أَصَابَهُ ذَلِكَ اَلْمَاءُ وَ يُعِيدَ اَلْوُضُوءَ وَ اَلصَّلاَةَ وَ إِنْ كَانَ إِنَّمَا رَآهَا بَعْدَ مَا فَرَغَ مِنْ ذَلِكَ وَ فِعْلِهِ فَلاَ يَمَسَّ مِنَ اَلْمَاءِ شَيْئاً وَ لَيْسَ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ لِأَنَّهُ لاَ يَعْلَمُ مَتَى سَقَطَتْ فِيهِ ثُمَّ قَالَ لَعَلَّهُ أَنْ يَكُونَ إِنَّمَا سَقَطَتْ فِيهِ تِلْكَ اَلسَّاعَةَ اَلَّتِي رَآهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۰

و عمّار بن موسى ساباطي از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد: مرديكه در ظرف آبش موش مرده‏اى بيابد در حالى كه بارها از آن ظرف وضو گرفته و از آن غسل كرده يا لباس و جامه خويش را شسته، و اين موش مرده از پوستش در آمده از هم گسيخته شده حكم آن چه خواهد بود، حضرت فرمود: اگر قبل از غسل كردن يا وضو ساختن يا شستن جامه خود، آن موش را در ظرف آب ديده، سپس اين كارها را انجام‏ داده، بر او واجب است هم شستن جامه‏اش و هم هر چيزى كه از اين آب بدان رسيده و هم اعاده وضو و نمازهايش، و چنانچه بعد از آنكه اين اعمال را انجام داده و فارغ شده موش مرده را در ظرف ديده پس ديگر به آن آب هيچ دست نزند، و تكليفى ديگر بر او نيست، زيرا او نمى‏داند چه وقت موش در آب افتاده، سپس فرمود: شايد همانوقت كه به چشمش خورده در آب افتاده باشد.