روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۱۸۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الْعِشْرَة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابن محبوب عن علي بن رياب عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ مِنْ تَمَامِ اَلتَّحِيَّةِ لِلْمُقِيمِ اَلْمُصَافَحَةَ وَ تَمَامِ اَلتَّسْلِيمِ عَلَى اَلْمُسَافِرِ اَلْمُعَانَقَةَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۱۳

از امام صادق (ع) فرمود: راستى كه از تكميل تحيَّت بر مقيم، دست دادن است؛ و در باره آنكه از سفر آمده است در آغوش گرفتن.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۶۲

مام صادق عليه السلام فرمود: تكميل تحيت (سلام گفتن و خوش آمد) براى شخصى كه بسفر نرفته مصافحه (و دست دادن باو) است، و تكميل آن در باره آنكه از سفر آمده معانقه (و در آغوش گرفتن و دست بگردن همديگر انداختن) است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۱۹

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از ابن محبوب، از ابن رئاب، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «به درستى كه از تمام تحيّت و درود از براى مقيم «۲»، مصافحه است «۳»، و تمام تسليم بر مسافر، دست در گردن همديگر كردن است». ( ۲). يعنى: كسى كه در منزل و وطن خود مانده است.( مترجم) ( ۳). يعنى: دست يكديگر را گرفتن.( مترجم)