روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۱۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن عبد الصمد عن الحسين بن حماد عن ابي جعفر ع قال :

مَنْ قَالَ فِي دُبُرِ صَلاَةِ اَلْفَرِيضَةِ قَبْلَ أَنْ يَثْنِيَ رِجْلَيْهِ أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ اَلَّذِي‏ لاََ إِلََهَ إِلاََّ هُوَ اَلْحَيُّ اَلْقَيُّومُ‏ ذُو اَلْجَلاََلِ وَ اَلْإِكْرََامِ‏ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ غَفَرَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ اَلْبَحْرِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۶۷

از امام باقر (ع) فرمود: هر كه دنبال نماز واجب پيش از آنكه دو پاى خود تا كند سه بار بگويد: آمرزش خواهم از آن خدا كه نيست شايسته ستايشى جز او زنده و پاينده است صاحب جلالت و اكرام است- و به او باز گردم- خدا عز و جل گناهانش را بيامرزد، گر چه مانند كف دريا باشند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۹۰

حضرت باقر عليه السلام فرمود: هر كه دنبال نماز واجب پيش از آنكه پاهاى خود را تا كند (و برخيزد، يا پيش از آنكه از حالت و هيئت تشهد زانوهاى خود را تغيير دهد) سه بار بگويد: «استغفر اللَّه الذى لا اله الا هو الحى القيوم ذو الجلال و الاكرام و أتوب اليه» خداى عز و جل گناهانش را بيامرزد گرچه (در زيادى) مانند كف دريا باشند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۱۵

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از عبدالصّمد، از حسين بن محمد، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هر كه بعد از نماز فريضه، پيش از آنكه پاى‏هايش را بگرداند و تغيير دهد از حالتى كه در حال تشهّد بر آن بوده، سه مرتبه بگويد كه: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذى‏ لاالهَ الّا هُوَ الحَّىُ الْقَيُّومُ ذُوالْجَلالِ وَالْاكْرامِ وَ أَتُوبُ الَيْهِ؛ «طلب آمرزش مى‏كنم خدايى را كه نيست خدايى، مگر او كه زنده است، پاينده. خداوند بزرگوارى و نوازش، و باز مى‏گردم به سوى او»، خداى- تعالى- گناهان او را بيامرزد، و هر چند كه مانند كف درياها باشد».