روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۲۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

ابو علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن صفوان بن يحيي عن حسين بن زيد عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

مَا مِنْ قَوْمٍ اِجْتَمَعُوا فِي مَجْلِسٍ فَلَمْ يَذْكُرُوا اِسْمَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ يُصَلُّوا عَلَى نَبِيِّهِمْ إِلاَّ كَانَ ذَلِكَ اَلْمَجْلِسُ حَسْرَةً وَ وَبَالاً عَلَيْهِمْ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۹۵

امام صادق (ع) فرمود: ذكر خدا در هنگام بول كردنت عيب ندارد، زيرا ذكر خدا در هر حال خوب است، از ذكر خدا خسته مشو.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۵۵

حضرت صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا (ص) فرموده: هيچ مردمى نباشند كه در انجمنى گرد هم آيند و نام خداى عز و جل را نبرند، و بر پيغمبر (ص) صلوات نفرستند جز اينكه آن مجلس مايه حسرت و زيان بر آنها باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۶۳

ابوعلى اشعرى، از محمد بن عبدالجبّار، از صفوان بن يحيى، از حسين بن يزيد، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: هيچ گروهى نيستند كه در مجلسى اجتماع كنند و نام خداى- تعالى- را ياد نكنند و بر پيغمبر خود صلوات نفرستند، مگر آنكه آن مجلس برايشان حسرت و وبال باشد».