روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۳۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن جعفر بن محمد الاشعري عن ابن القداح عن ابي عبد الله ع قال قال امير المومنين ص :

لاَ يَقْبَلُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ دُعَاءَ قَلْبٍ لاَهٍ وَ كَانَ‏ عَلِيٌّ ع‏ يَقُولُ إِذَا دَعَا أَحَدُكُمْ لِلْمَيِّتِ فَلاَ يَدْعُو لَهُ وَ قَلْبُهُ لاَهٍ‏ عَنْهُ وَ لَكِنْ لِيَجْتَهِدْ لَهُ فِي اَلدُّعَاءِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۳۵

امام صادق (ع) فرمود: امير المؤمنين (ع) فرموده است: خدا عز و جل دعاى دل غافل و مشغول به خيالات باطله را نپذيرد، و على (ع) را شيوه اين بود كه مى‏فرمود: هر گاه يكى از شماها براى مرده‏اى دعا كند، در حالى دعا نكند كه دل به او ندارد ولى در دعاى به او از دل كوشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۲۲

حضرت صادق عليه السلام فرمود: امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه فرموده است: خداى عز و جل دعاى دل غافل و سرگرم بلهو را نپذيرد، و على عليه السلام هميشه ميفرمود: هر گاه يكى از شماها براى مرده‏اى دعا كند، در حالى كه دلش از او غافل است دعا نكند، بلكه در دعاى بر او كوشش كند (يعنى براستى از دل دعا كند).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۱۵

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از جعفر بن محمد اشعرى، از ابن‏قدّاح، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «اميرالمؤمنين عليه السلام مى‏فرمود كه: خداى- تعالى- قبول نمى‏فرمايد دعايى را كه از دل غافل صادر شود. و على عليه السلام مى‏فرمود كه: چون يكى از شما از براى مرده دعا كند، بايد كه از برايش دعا نكند و حال آنكه دلش از آن غافل باشد و خبر نداشته باشد، وليكن بايد كه از برايش در دعا نهايت سعى و كوشش به عمل آورد».