الروم ٤٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

این برای آن است که خداوند کسانی را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، از فضلش پاداش دهد؛ او کافران را دوست نمی‌دارد!

|تا كسانى را كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند از فضل خويش پاداش دهد همانا او كافران را دوست نمى‌دارد
تا [خدا] كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، به فضل خويش پاداش دهد، كه او كافران را دوست نمى‌دارد.
تا خدا از فضل و کرم به آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند پاداش دهد، که او کافران را دوست ندارد.
تا خدا به کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند از فضل خود پاداش دهد [و کافران را از رحمتش محروم کند]؛ زیرا خدا کافران را دوست ندارد.
تا كسانى را كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند از فضل خود پاداش دهد. زيرا خدا كافران را دوست ندارد.
تا کسانی را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، از فضل خویش جزا دهد، چرا که او کافران را دوست ندارد
تا [خداى‌] به كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى نيك و شايسته كردند از فزون‌بخشى خود پاداش دهد، كه او كافران را دوست ندارد.
(مردمان از هم جدا می‌گردند) تا خداوند از فضل و لطف خود پاداش کسانی را بدهد که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته و بایسته کرده‌اند، (چرا که ایشان محبوبان خدایند) ولی خدا کافران را دوست نمی‌دارد (تا ایشان را به حساب آورد و از آنان سخن بگوید).
تا (خدا) کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته(ی ایمانشان) کرده‌اند، از فضل خویش پاداش دهد. او بی‌گمان کافران را دوست نمی‌دارد.
تا پاداش دهد آنان را که ایمان آوردند و کارهای نکو کردند از فضلش همانا او دوست ندارد کافران را


الروم ٤٤ آیه ٤٥ الروم ٤٦
سوره : سوره الروم
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لِیَجْزِیَ»: تا خداوند پاداش بدهد. این واژه می‌تواند متعلّق به (یَصَّدَّعُونَ) یا (یَمْهَدُونَ) باشد.


تفسیر

نکات آیه

۱ - خداوند پاداش دهنده مؤمنانِ داراى عمل صالح در قیامت (لیجزى الذین ءامنوا و عملوا الصلحت)

۲ - اعمالِ صالحِ مؤمنان فراهم آورنده زمینه، براى دریافت پاداش از خداوند، در قیامت است. (فلأنفسهم یمهدون . لیجزى الذین ءامنوا و عملوا الصلحت) «لام» در «لیجزى» تعلیل براى «یمهدون» است.

۳ - همراهى ایمان و عمل صالح، شرط برخوردارى از پاداش و فضل الهى، در آخرت است. (لیجزى الذین ءامنوا و عملوا الصلحت من فضله)

۴ - پاداش دهى خداوند به مؤمنانِ داراى عمل صالح، فراتر از استحقاق عمل آنها است. (لیجزى الذین ءامنوا ... من فضله) ذکر «من فضله» براى بیان این نکته است که پاداش در نظر گرفته شده براى مؤمنان، براساس استحقاق نیست، بلکه فزون تر از آن است.

۵ - پاداش هاى اخروى خداوند به مؤمنان (بهشت و نعمت هاى آن)، تفضل او است. (لیجزى الذین ... من فضله)

۶ - کافران، از مهر و محبت خداوند، محروم اند. (إنّه لایحبّ الکفرین)

۷ - کفر، موجب محرومیت از تفضل الهى، در آخرت است. (لیجزى الذین ... من فضله إنّه لایحبّ الکفرین)

۸ - ایمان و عمل صالح، از عوامل جلب محبت خداوند است. (لیجزى الذین ءامنوا و عملوا الصلحت من فضله إنّه لایحبّ الکفرین)

۹ - انسان ها، به جلب محبت خداوند علاقه مندند.* (إنّه لایحبّ الکفرین) ذکر این نکته که هر کس کافر است، از محبت خداوند محروم است به منظور این است که انسان ها، ترغیب شوند تا به ایمان و عمل صالح روى بیاورند و این، وقتى اثربخش است که انسان ها، به جلب محبت خداوند علاقه اى داشته باشند.

موضوعات مرتبط

  • انسان: علایق انسان ها ۹
  • ایمان: آثار ایمان ۸; ایمان و عمل صالح ۳; پاداش ایمان ۳
  • پاداش: موجبات پاداش اخروى ۳
  • خدا: پاداشهاى خدا ۱، ۲، ۴، ۵; عوامل جلب محبت خدا ۸; عوامل محرومیت از فضل خدا ۷; فضل خدا ۴، ۵; محبت خدا ۹; محرومان از محبت خدا ۶; موجبات فضل خدا ۳
  • صالحان: پاداش صالحان ۱، ۴
  • عمل صالح: آثار عمل صالح ۸; پاداش عمل صالح ۲، ۳
  • قیامت: پاداش در قیامت ۱، ۲
  • کافران: محرومیت کافران ۶
  • کفر: آثار کفر ۷
  • مؤمنان: پاداش اخروى مؤمنان ۵; پاداش مؤمنان ۱، ۴
  • نظام جزایى :۵

منابع