الْبُقْعَة

آیات شامل این کلمه

«بُقْعَه» به معناى قطعه زمینى است که نسبت به اطرافش مشخص است.

ریشه کلمه

• بقع‌ (۱ بار)

قاموس قرآن

محلّ. قسمتى از زمين [قصص:30]. قاموس گويد: بقعه (بضم اوّل و گاهى به فتح آن) تكّهاى از زمين است كه در هيئت زمين مجاور نيست. در اقرب قطعه‏اى از زمين گفته است.

• ال

کلمات نزدیک مکانی

مِن فِي الْمُبَارَکَة الْأَيْمَن الشّجَرَة الْوَادِي شَاطِئ أَن يَا نُودِي مُوسَى إِنّي أَتَاهَا أَنَا فَلَمّا اللّه

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...