الْمَشْحُون
«مَشْحُون» از مادّه «شحن» (بر وزن صحن) به معناى پر کردن است; و گاه به معناى مجهز ساختن، نیز آمده. و «شحناء» به عداوتى گفته مى شود که تمام وجود انسان را پر کند. و منظور در اینجا این است که، آن کشتى مملوّ از نفرات و همه وسائل بود و کمبودى نداشت.
و در سوره «یس» اشاره به این است که نه تنها خودشان بر کشتى سوار مى شوند، بلکه مال التجاره و وسائل مورد نیاز آنها، نیز با آن حمل و نقل مى گردد.
ریشه کلمه
- شحن (۳ بار)
قاموس قرآن
پر كردن. «شحن السفينة شحناً: ملأها» مشحون: پر شده. شحناء عداوتى است كه نفس از آن پر شده. «اشحن للبكاء» نفسش از گريه پر شد (راغب) [شعراء:119]. نوح و كسانى را كه به او بودند در كشتى پر شده نجات داديم . [يس:41]. راجع به اين آيه در «ذرء» سخن گفتيم به قولى. مراد از فلك مشحون كشتى نوح است به قولى مراد مطلق كشتى است. قول اول بعيد است . نا گفته نماند در آيات قبل آمده «وَ آيَةٌ لَهُمُ الْاَرْضُ الْمَيْتُهُ... وَ آيَةٌ لَهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهارَ... وَ آيَةٌ لَهُمْ اَنّا حَمَلْنا ذُرِيَّتَهُمْ...» اگر مراد از «آيه» در اين آيات علائم ربوبيت و توحيد باشد آن وقت مراد از فلك مشحون مطلق كشتى است و كاملا قابل فهم است و اگر غرض آيات معاد باشد تطبيق آن تا حدّى مشكل است ولى ظاهر آيات نشان مىدهد كه علائم ربوبيت و تدبير مراد است. مشحون سه بار در قرآن آمده است: شعراء:119 - يس:41 - صافات:140. اولى كشتى، سومى كشتى يونس است.
