حُنَيْن
ریشه کلمه
- حنين (۱ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن حسين) [توبه:25] حنين چنانكه در مجمع و قاموس گفته، بيابانى است ما بين طائف و مكّه كه جنگ معروف حنين در آن اتفاق افتاد و قبيله هوازن و ثقيف بر سر مسلمانان ريخته و آنها را شكست دادند. مسلمين رو به فرار گذاشتند سپس خداوند به حضرت رسول يارى كرد و آن حضرت استقامت ورزيد و فرار نكرد بالاخره مسلمانان فاتح شدند. طبرسى از اصحاب تفسير و سير نقل كرده كه حضرت رسول (ص) بعد از فتح مكّه به جنگ آنها شتافت قرآن مجيد درباره آن به جنگ چنين گفته: حقا كه خدا شما ار در جاهاى بسيار يارى كرد مخصوصاً روز حنين آن دم كه بسيار بودنتان شما را بشكفت آورده بود، امّا كارى برايتان نساخت و زمين با همه فراخى بر شما تنگ شد، و عاقبت رو به فرار گذاشتيد، سپس خدا آرامش خويش را بر پيغمبرش و بر مؤمنان نازل كرد و سپاهيانى فرود آورد (ملائكه) كه نديده. كفّار را عذاب كرد كه سزاى كافران همين است (توبه: 25-26). دكتر محمد حميد اللّه در كتاب خود كه به نام رسول اكرم (ص) در ميدان جنگ به توسط آقاى سيد غلامرضا سعيدى ترجمه شده درباره محل حنين بسيار گفتگو كرده است طالبين به آنجا رجوع كنند.
