مَوَاطِن
از الکتاب
«مَواطِن» جمع «مَوْطِن» به معناى محلى است که انسان براى اقامت دائمى یا موقت انتخاب مى کند. ولى یکى از معانى آن میدان هاى جنگ مى باشد به تناسب این که جنگجویان مدتى کوتاه یا طولانى در آن اقامت مى کنند.
ریشه کلمه
- وطن (۱ بار)
قاموس قرآن
(بروزن فلس) اقامت. چنانكه در قاموس و اقرب هست «وَطَنَ بِالْمَكانِ وَطْناً: أَقامَ» وطن (به فتح و - ط) محل اقامت انسان و مقر انسان، و هر مكانيكه انسان براى كارى در آن مانده است جمع آن مواطن مىباشد [توبه:25]. مراد از مواطن مشاهد و مواقف جنگهاست. خداوند شما را در بسيارى از مواضع مخصوصا در روز حنين (جنگ معروف حنين) يارى كرد. در سفينة البحار «وطن» مىنويسد: حر عاملى رحمه الله در مقدمه كتاب امل الآمل نوشته: خواستيم اول حالات علماء جبل عامل را بنويسيم زيرا روايت شده: «حب الوطن من الايمان» اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد ذكر شده است.
کلمات نزدیک مکانی
فِي کَثِيرَة اللّه وَ نَصَرَکُم يَوْم الْفَاسِقِين لَقَد حُنَيْن الْقَوْم إِذ يَهْدِي أَعْجَبَتْکُم لا کَثْرَتُکُم فَلَم تُغْن
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...