البقرة ١١٣

وَ قَالَتِ‌ الْيَهُودُ لَيْسَتِ‌ النَّصَارَى‌ عَلَى‌ شَيْ‌ءٍ وَ قَالَتِ‌ النَّصَارَى‌ لَيْسَتِ‌ الْيَهُودُ عَلَى‌ شَيْ‌ءٍ وَ هُمْ‌ يَتْلُونَ‌ الْکِتَابَ‌ کَذٰلِکَ‌ قَالَ‌ الَّذِينَ‌ لاَ يَعْلَمُونَ‌ مِثْلَ‌ قَوْلِهِمْ‌ فَاللَّهُ‌ يَحْکُمُ‌ بَيْنَهُمْ‌ يَوْمَ‌ الْقِيَامَةِ فِيمَا کَانُوا فِيهِ‌ يَخْتَلِفُونَ‌

ترجمه

یهودیان گفتند: «مسیحیان هیچ موقعیتی (نزد خدا) ندارند»، و مسیحیان نیز گفتند: «یهودیان هیچ موقعیتی ندارند (و بر باطلند)»؛ در حالی که هر دو دسته، کتاب آسمانی را می‌خوانند (و باید از این گونه تعصبها برکنار باشند) افراد نادان (دیگر، همچون مشرکان) نیز، سخنی همانند سخن آنها داشتند! خداوند، روز قیامت، در باره آنچه در آن اختلاف داشتند، داوری می‌کند.

و يهود گفتند: نصارا بر چيز [حقى‌] نيستند، و نصارا گفتند: يهود بر چيز [حقى‌] نيستند، با آن كه همه آنها كتاب آسمانى را مى‌خوانند. همچنين نادان‌ها نيز مانند سخن آنها گفتند [كه مسلمين بر حق نيستند]. پس خدا روز قيامت ميان آنها در باره‌ى اختلافشان داورى خ

و يهوديان گفتند: «ترسايان بر حق نيستند.» و ترسايان گفتند: «يهوديان بر حق نيستند» -با آنكه آنان كتاب [آسمانى‌] را مى‌خوانند. افراد نادان نيز [سخنى‌] همانند گفته ايشان گفتند. پس خداوند، روز رستاخيز در آنچه با هم اختلاف مى‌كردند، ميان آنان داورى خواهد كرد.

یهود بر این دعویند که نصاری را از حق چیزی در دست نیست، و نصاری بر این دعوی که یهود را از حق چیزی در دست نیست، در صورتی که هر دو گروه در خواندن کتاب آسمانی یکسانند. این گونه دعویها نظیر گفتار و مجادلات مردمی است که از کتاب آسمانی بی‌بهره‌اند. و خداوند در این اختلافات روز قیامت میان آنها حکم خواهد فرمود.

ویهودیان گفتند: نصرانی ها بر آیین و روش درستی نیستند و نصرانی ها گفتند: یهودیان بر آیین و روش درستی نیستند، در حالی که همه آنان کتاب [آسمانی] را می خوانند [که هر دو آیین در زمان مخصوص به خود درست و بر حق بوده] کسانی که نادانند [هم چون مشرکان] سخنی مانند سخن آنان [درباره آیین مسلمانان] گفتند؛ پس خدا روز قیامت در میان آنان درباره آنچه با هم اختلاف می کردند، داوری می کند.

با آنكه كتاب خدا را مى‌خوانند، يهودان گفتند كه ترسايان بر حق نيند و ترسايان گفتند كه يهودان بر حق نيند. همچنين آنها كه ناآگاهند سخنى چون سخن آنان گويند. خدا در روز قيامت درباره آنچه در آن اختلاف مى‌كنند، ميانشان حكم خواهد كرد.

یهودیان گفتند که مسیحیان بر حق نیستند، و مسیحیان گفتند یهودیان بر حق نیستند، حال آنکه کتاب آسمانی را می‌خوانند، کسانی هم که هیچ چیز نمی‌دانند سخنی همانند سخن ایشان گفتند، سرانجام خداوند در روز قیامت، در آنچه اختلاف داشتند بی‌نشان داوری خواهد کرد

جهودان گفتند: ترسايان بر چيزى نيستند، و ترسايان گفتند: جهودان بر چيزى نيستند، و حال آنكه كتاب- تورات و انجيل- را مى‌خوانند همچنين كسانى كه دانا نيستند- مشركان- سخنى مانند سخن آنان گفتند، و خدا روز رستاخيز در باره آنچه اختلاف مى‌ورزيدند داورى خواهد كرد.

(جای شگفت است که آنان همان گونه که با اسلام دشمنی می‌ورزند، با یکدیگر نیز دشمنی دارند) و یهودیان می‌گویند: مسیحیان دارای حق و حقیقتی نبوده و بر چیزی بند نیستند، و مسیحیان نیز می‌گویند: یهودیان دارای حق و حقیقتی نبوده و بر چیزی بند نیستند. در حالی که هر دو دسته کتاب می‌خوانند (و به گمان خود به کتابهای آسمانی خویش استدلال می‌جویند!). و افراد نادان (مشرکی که از تورات و انجیل بی‌خبرند) نیز سخنی همانند سخن آنان را می‌گویند. پس خدا در روز قیامت میانشان درباره‌ی آنچه با یکدیگر اختلاف دارند، داوری خواهد کرد.

و یهودیان گفتند: «نصرانیان بر هیچ (حقی) نیستند.» و نصرانیان (هم) گفتند: «یهودیان بر هیچ (حقّی) نیستند.» حال آنکه آنان هر دو کتاب (وحیانی) را می‌خوانند. و کسانی که نمی‌دانند (و از کتاب‌های وحیانی آگاهی ندارند) نیز (سخنی) همانند گفته‌ی ایشان گفتند. پس خدا روز رستاخیز در آنچه با هم اختلاف می‌کرده‌اند، میان آنان داوری خواهد کرد.

و گفتند جهودان نیستند ترسایان بر چیزی و گفتند ترسایان نیستند جهودان بر چیزی و ایشان همی‌خوانند کتاب را بدینسان گفتند آنان که نمی‌دانند همانا گفتار ایشان پس خدا حکم کند میان ایشان روز قیامت در آنچه بودند در آن اختلاف‌کنندگان‌

البقرة ١١٢	آیه ١١٣	البقرة ١١٤
سوره : سوره البقرة نزول : ٥ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٣٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَتْلُونَ»: می‌خوانند. «قَالَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ»: مراد بت‌پرستان و مشرکان عرب است.. «یَحْکُمُ»: قضاوت و داوری می‌کند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

إِنَ‌ الَّذِينَ‌ آمَنُوا وَ الَّذِينَ‌... (۷) قُلْ‌ يَجْمَعُ‌ بَيْنَنَا رَبُّنَا ثُمَ‌... (۶)

تفسیر

• آيات ۱۰۸ ۱۱۵ بقره
• بيان جمله ((ولله المشرق و المغرب ))
• بحث روايتى (شامل رواياتى در ذيل جمله ((فاينما تولوا فثم وجه اللّه )) )
• دو قاعده در موارد قرآنى

• آيه ۱۱۳
• آيه و ترجمه
• شان نزول :
• تفسير:
• تضادهاى ناشى از انحصارطلبى

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - یهودیان، آیین نصرانیت را پوچ و بى پایه و اساس مى دانستند. (و قالت الیهود لیست النصرى على شىء)

۲ - نصارا، آیین یهود را آیینى پوچ و بى پایه و اساس مى شمردند. (و قالت النصرى لیست الیهود على شىء)

۳ - بى اساس بودن آیین یهود و نصارا در دیدگاه طرف مقابل، ساخته و پرداخته عالمانشان است. (و قالت الیهود ... هم یتلون الکتب) تلاوت کتابهاى دینى به ویژه در عصرهاى گذشته، مخصوص عالمان دینى بوده است. بنابراین جمله حالیه «و هم یتلون الکتاب» (با اینکه کتاب آسمانى را تلاوت مى کنند) حاکى است که سرچشمه و منشأ سخن یاد شده - که همه یهود و نصارا بدان اذعان داشتند (قالت الیهود ... و قالت النصارى) - به عالمان ایشان بوده است.

۴ - هر یک از تورات و انجیل، تأیید کننده یکدیگر و تصدیق کننده شریعت برخاسته از آنهاست. (و قالت الیهود ... و هم یتلون الکتب) مراد از «الکتاب» تورات و انجیل است و از آن جا که جمله «و هم یتلون الکتاب» به عنوان دلیلى بر ناصواب بودن پندار مذکور (بى پایگى آیین یهود و نصارا) ایراد شده است، معلوم مى شود: هر یک از تورات و انجیل گواه صحت یکدیگر بودند.

۵ - اتهام یهود و نصارا علیه یکدیگر (بى پایه و اساس خواندن آیین طرف مقابل) مخالف با کتاب آسمانى خود آنان است. (و قالت الیهود ... و هم یتلون الکتب)

۶ - رسوخ افکار و اندیشه هاى مخالف کتابهاى آسمانى، در عقاید و باورهاى دینى یهود و نصارا (و قالت الیهود ... و هم یتلون الکتب)

۷ - کتاب آسمانى هر امت، باید مرجع عقاید و باورهاى دینى آنان باشد. (و هم یتلون الکتب)

۸ - تورات و انجیل، راهگشاى حل اختلاف مذهبى یهود و نصارا (قالت الیهود ... و قالت النصرى ... و هم یتلون الکتب) جمله حالیه «و هم یتلون الکتاب» مى تواند به داعى تعجب ایراد شده باشد; یعنى، باعث شگفتى است که یهود و نصارا کتابهاى آسمانى را مى خوانند، ولى در عین حال این گونه اختلاف دارند.

۹ - جاهلان (مشرکان و صاحباى آیینهاى غیر الهى) دین یهود و نصارا را بى پایه و اساس مى شمردند. (کذلک قال الذین لایعلمون مثل قولهم) مقصود از «الذین لایعلمون» [به گفته مفسّران] مشرکان و معتقدان به ادیان غیر الهى هستند.

۱۰ - مشرکان، مردمى جاهل هستند. (کذلک قال الذین لایعلمون) «لایعلمون» در جمله فوق، به منزله فعل لازم و بى نیاز از مفعول است. بنابراین «الذین لایعلمون»; یعنى، جاهلان.

۱۱ - امتها، بدون داشتن کتاب آسمانى و تدین به ادیان الهى، مردمى جاهلند. (کذلک قال الذین لایعلمون مثل قولهم)

۱۲ - بى پایه و اساس خواندن ادیان الهى، سخنى برخاسته از جهل است. (کذلک قال الذین لایعلمون مثل قولهم) توصیف مشرکان به بى دانشى، پس از بیان ادعاى آنان (بى اساس بودن دین یهود و نصارا) اشاره به این حقیقت دارد که: بى پایه شمردن ادیان الهى، ریشه در جهل و نادانى دارد.

۱۳ - تمامى ادیان آسمانى، داراى اساسى استوار هستند. (و قالت الیهود ... و هم یتلون الکتب کذلک قال الذین لایعلمون)

۱۴ - اتهام هریک از یهود و نصارا به یکدیگر (بى پایه و اساس بودن آیین یکدیگر) اتهامى جاهلانه است. (و قالت الیهود لیست النصرى ... کذلک قال الذین لایعلمون) برداشت فوق از تشبیه سخن یهود و نصارا به گفته جاهلان، استفاده شده است.

۱۵ - قیامت، صحنه داورى میان امتهاست. (فاللّه یحکم بینهم یوم القیمة)

۱۶ - خداوند، داور و حاکم در صحنه قیامت است. (فاللّه یحکم بینهم یوم القیمة)

۱۷ - خداوند، در قیامت میان یهود، نصارا و مشرکان داورى کرده آنان را بسزاى گفته ها و اتهامهاى ناروایشان خواهد رساند. (فاللّه یحکم بینهم یوم القیمة فیما کانوا فیه یختلفون) مراد از حکومت و داورى خدا در قیامت، مجرد بیان حق نیست; زیرا خداوند حقایق را با نازل کردن قرآن بیان داشته و آیه مورد بحث نیز پندار باطل یهود و نصارا را روشن ساخته است. بنابراین، مقصود از «یحکم ...» به کیفر رساندن متخلفان است.

۱۸ - عالمان دینى در صورت بى توجّهى به تعالیم کتابهاى آسمانى، سزاوار توبیخ و ملامت بوده و در قیامت بسزاى کردارشان خواهند رسید. (قالت الیهود ... و هم یتلون الکتب ... فاللّه یحکم بینهم یوم القیمة)

۱۹ - حقایق، در پرتو داورى خداوند در قیامت، بر همگان آشکار مى شود. (فاللّه یحکم بینهم یوم القیمة فیما کانوا فیه یختلفون)

۲۰ - اختلافات مذهبى جز به دست خدا و داورى او حل نخواهد شد.* (فاللّه یحکم بینهم یوم القیمة فیما کانوا فیه یختلفون)

موضوعات مرتبط

• اختلاف: حل اختلاف دینى ۸، ۲۰
• ادیان: تهمت به ادیان ۱۲; حقانیت ادیان ۱۲، ۱۳
• امتها: امتها در قیامت ۱۵
• انجیل: تصدیق انجیل ۴; مخالفت با انجیل ۵; نقش انجیل ۸; هدایتگرى انجیل ۸
• اهل کتاب: اختلاف اهل کتاب ۸
• تورات: تصدیق تورات ۴; تورات و انجیل ۴; مخالفت با تورات ۵; نقش تورات ۸; هدایتگرى تورات ۸
• تهمت: تهمت جاهلانه ۸
• جاهلان: ۱۰، ۱۱
• جهل: آثار جهل ۱۲; ملاکهاى جهل ۱۱
• خدا: آثار قضاوت خدا ۱۹; قضاوت اخروى خدا ۱۶، ۱۷، ۱۹; قضاوت خدا ۲۰
• دین: نقش دین ۱۱
• سخن: سخن جاهلانه ۱۲
• عقیده: مرجع عقیده دینى ۷
• علما: عوامل سرزنش علماى دین ۱۸; کیفر اخروى علما دین ۱۸
• علماى مسیحیت: ۳
• علماى یهود: ۳
• قیامت: ظهور حقایق در قیامت ۱۹; قاضى قیامت ۱۶; قضاوت در قیامت ۱۵، ۱۶، ۱۷; ویژگیهاى قیامت ۱۵
• کتب آسمانى: آثار اعراض از کتب آسمانى ۱۸; اهمیّت کتب آسمانى ۱۱; کیفر اعراض از کتب آسمانى ۱۸; نقش کتب آسمانى ۷، ۱۱
• کیفر: عوامل کیفر اخروى ۱۸
• مسیحیان: ادعاهاى مسیحیان ۵; انحراف عقیدتى مسیحیان ۶; تهمت مسیحیان به یهود ۱۴; عقیده مسیحیان ۲; کیفر اخروى مسیحیان ۱۷; مسیحیان در قیامت ۱۷; مسیحیان و یهودیت ۲
• مسیحیت: بطلان مسیحیت ۱، ۳، ۵; تصدیق مسیحیت ۴; حقانیت مسیحیت ۹
• مشرکان: جهل مشرکان ۱۰; کیفر اخروى مشرکان ۱۷; مشرکان در قیامت ۱۷; مشرکان و مسیحیت ۹; مشرکان و یهودیت ۹
• یهود: اختلاف یهود با مسیحیان ۸; ادعاهاى یهود ۵; انحراف عقیدتى یهود ۶; تهمت یهود به مسیحیان ۱۴; عقیده یهود ۱; کیفر اخروى یهود ۱۷; یهود در قیامت ۱۷; یهود و مسیحیت ۱
• یهودیت: بطلان یهودیت ۲، ۳، ۵; تصدیق یهودیت ۴; حقانیت یهودیت ۹