البقرة ٧٢: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و هنگامی که کشتید تنی را پس بیزاری جستید در آن و خداست بیرونآرنده آنچه بودید نهانکنندگان | |-|معزی=و هنگامی که کشتید تنی را پس بیزاری جستید در آن و خداست بیرونآرنده آنچه بودید نهانکنندگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = [[نازل شده در سال::17|٥ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::72|٧٢]] | قبلی = البقرة ٧١ | بعدی = البقرة ٧٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«إدَّارَءْتُمْ»: کشمکش کردید. اختلاف ورزیدید. گناه را از خود دور و به گردن دیگری انداختید. فعل ماضی باب تفاعل است و اصل آن (تَدَارَءْتُمْ) از ماده (دَرْء) به معنی دفْع است.. «مُخْرِجٌ»: بیرون آورنده. آشکارکننده. | «إدَّارَءْتُمْ»: کشمکش کردید. اختلاف ورزیدید. گناه را از خود دور و به گردن دیگری انداختید. فعل ماضی باب تفاعل است و اصل آن (تَدَارَءْتُمْ) از ماده (دَرْء) به معنی دفْع است.. «مُخْرِجٌ»: بیرون آورنده. آشکارکننده. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۲۷
ترجمه
البقرة ٧١ | آیه ٧٢ | البقرة ٧٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«إدَّارَءْتُمْ»: کشمکش کردید. اختلاف ورزیدید. گناه را از خود دور و به گردن دیگری انداختید. فعل ماضی باب تفاعل است و اصل آن (تَدَارَءْتُمْ) از ماده (دَرْء) به معنی دفْع است.. «مُخْرِجٌ»: بیرون آورنده. آشکارکننده.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۶۳ ۷۴ بقره
- برداشتن كوه بمنظور اكراه مردم نبوده
- نمى شود به خدا نسبت اميد داد
- نكاتى كه باعث بيان داستان گاو بنى اسرائيل با اسلوب مخصوص شده
- بى ادبى بنى اسرائيل و آزار حضرت موسى (ع ) توسط آنان كه از آيات قرآنى استفاده مى شود
- داستان گاو در تورات
- داستان گاو بنى اسرائيل و برخورد آنان با پيامبر عصر خود
- تشبيه قساوت قلوب به سنگ سخت
- بحث روايتى (شامل رواياتى در ذيل آيات گذشته و درباره داستان گاو بنىاسرائيل )
- بحث فلسفى (درباره دو معجزه : زنده كردن مردگان و مسخ )
- اشكالى بر گفتار فوق و پاسخ به آن
- بحث علمى و اخلاقى (درباره رفتار و اخلاق بنىاسرائيل )
- هر تقليدى مذموم نيست
- در زندگى اجتماعى ، انسان ناچار از تقليد است
نکات آیه
۱ - شخصى از قوم موسى به قتل رسید و هر طایفه، دیگرى را متهم به کشتن او کرده بر سر آن به نزاع پرداختند. (و إذ قتلتم نفساً فادرءتم فیها) «ادارءتم» به معناى اختلاف و نزاع کردید، مى باشد. این کلمه از باب تفاعل و در اصل «تدارءتم» بوده است. نزاع و اختلاف در مقتول (ادارءتم فیها) به معناى متهم کردن یکدیگر به قتل، و بر سر آن نزاع کردن است.
۲ - خداوند، قوم موسى رابه معرفى قاتل نوید داد و قاتلان را به افشاى هویتشان تهدید کرد. (و اللّه مخرج ما کنتم تکتمون) مراد از «ما کنتم تکتمون» (آنچه را کتمان مى کردید)، به قرینه جمله قبل، معرفى نکردن قاتل على رغم آگاهى به آن است. مراد از «إخراج» (مصدر مخرج)، به قرینه تکتمون، آشکار ساختن است.
۳ - گروهى از قوم موسى قاتل را مى شناختند و از افشاى هویتش خوددارى مى کردند. (و اللّه مخرج ما کنتم تکتمون) هر چند کتمان کردن به همه قوم موسى نسبت داده شده است، ولى به قرینه «فادارءتم»، معلوم مى شود برخى از آنها قاتل را مى شناختند و از معرفى آن خوددارى مى کردند.
۴ - خداوند، آگاه به اسرار انسانها و توانا بر افشاى آنهاست. (و اللّه مخرج ما کنتم تکتمون)
موضوعات مرتبط
- انسان: راز انسان ها ۴
- بنى اسرائیل: افشاى بانى قتل در بنى اسرائیل ۲; تاریخ بنى اسرائیل ۱، ۳; تهدید بنى اسرائیل ۲; قصه قتل در بنى اسرائیل ۱; کتمان بانى قتل در بنى اسرائیل ۳; نزاع بنى اسرائیل ۱
- خدا: تهدیدهاى خدا ۲; علم غیب خدا ۴;قدرت خدا ۴
- راز: افشاى راز ۴
- قاتل: افشاى هویت قاتل ۲، ۳