تفسیر:المیزان جلد۹ بخش۱۷: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۶۶: خط ۱۶۶:


==هشت مطلب كه از بيانات گذشته معلوم مى گردد ==
==هشت مطلب كه از بيانات گذشته معلوم مى گردد ==
پس از آنچه گذشت معلوم شد:  
پس از آنچه گذشت، معلوم شد:  


اولا آيه شريفه آن حكم عمومى را كه در آيه قبليش در جمله «فاقتلوا المشركين حيث وجدتموهم» بود تخصيص مى زند.
اولاً، آيه شريفه آن حكم عمومى را كه در آيه قبلی اش، در جملۀ «فَاقتُلُوا المُشرِكِينَ حَيثُ وَجَدتُمُوهُم» بود، تخصيص مى زند.


و ثانيا كلمه حتى در جمله «حتى يسمع كلام الله» حكم تخصيص را كه مساله پناه دادن به پناه خواهان است مقيد بسر رسيد معينى مى كند و مى فهماند كه حكم امان دادن براى شنيدن كلام خدا و بررسى مواد رسالت است، و قهرا مدت امان گرفتن مقيد به مقدار بررسى مزبور است و رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) تا آن مقدار از زمان مى تواند به امان خود وفادارى كند كه مشركين براى شنيدن كلام خدا و بررسى ادله نبوت او به آن مقدار مهلت محتاج باشند.  
و ثانياً، كلمه «حتّى»، در جملۀ «حَتَّى يَسمَعَ كَلَامَ الله»، حكم تخصيص را كه مسأله پناه دادن به پناه خواهان است، به سررسيد معينى مقید مى كند و مى فهماند كه حكم امان دادن، براى شنيدن كلام خدا و بررسى مواد رسالت است، و قهرا مدت امان گرفت،ن مقيد به مقدار بررسى مزبور است و رسول خدا «صلى الله عليه و آله» تا آن مقدار از زمان مى تواند به امان خود وفادارى كند، كه مشركان براى شنيدن كلام خدا و بررسى ادله نبوت او، به آن مقدار مهلت محتاج باشند.  


و اما بعد از آنكه كلام خدا را شنيدند، و تا آنجا كه ضلالت از هدايت برايشان متمايز شود بررسى نمودند ديگر معنا ندارد آن مهلت امتداد پيدا كند، بلكه قهرا و خود بخود مساله امان باطل گشته و شخص امان يافته تنها اين مقدار فرصت دارد كه به جايگاه و مامن خود كه از آنجا به نزد پيغمبر آمده بود برگردد، و مسلمين در اين فرصت متعرض او نشوند، تا بتواند از مرگ و زندگى يكى را به اراده خود اختيار كند.
و اما بعد از آن كه كلام خدا را شنيدند، و تا آن جا كه ضلالت از هدايت برايشان متمايز شود، بررسى نمودند، ديگر معنا ندارد آن مهلت امتداد پيدا كند، بلكه قهرا و خود به خود، مسأله امان باطل گشته و شخص امان يافته، تنها اين مقدار فرصت دارد كه به جايگاه و مأمن خود كه از آن جا به نزد پيغمبر آمده بود، برگردد، و مسلمين در اين فرصت متعرض او نشوند، تا بتواند از مرگ و زندگى، يكى را به اراده خود اختيار كند.
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۲۰۷ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۲۰۷ </center>
و ثالثا به دست آمد كه مقصود از كلام خدا مطلق آيات قرآنى است ، البته آن آياتى كه مربوط به اصول معارف الهى و معالم دينى و يا رد شبهاتى است كه ممكن است به دلها راه پيدا كند. اين چند نكته مطالبى است كه آيه شريفه به كمك قرينه مقام و سياقى كه دارد آنها را افاده مى كند.
و ثالثاً، به دست آمد كه مقصود از «كلام خدا»، مطلق آيات قرآنى است. البته آن آياتى كه مربوط به اصول معارف الهى و معالم دينى و يا ردّ شبهاتى است كه ممكن است به دل ها راه پيدا كند. اين چند نكته، مطالبى است كه آيه شريفه، به كمك قرينه مقام و سياقى كه دارد، آن ها را افاده مى كند.


و از همين جا معلوم مى شود اينكه بعضى از مفسرين گفته اند: مقصود از كلام خدا آيات مربوط به توحيد است و يا گفته اند: مقصود از آن سوره برائت و يا خصوص آيات اول آن است كه در موسم حج به گوششان خورده صحيح نيست چون دليلى بر اين اختصاص نداريم.
و از همين جا، معلوم مى شود اين كه بعضى از مفسران گفته اند: مقصود از «كلام خدا»، آيات مربوط به توحيد است و يا گفته اند: مقصود از آن، سوره «برائت» و يا خصوص آيات اول آن است، كه در موسم حج به گوششان خورده، صحيح نيست. چون دليلى بر اين اختصاص نداريم.


و رابعا اينكه منظور از شنيدن كلام خدا واقف شدن بر اصول دين و معالم آن است نه صرف شنيدن ، گو اينكه صرف شنيدن هم در جائى كه شنونده عرب باشد بى دخالت نيست ، و ليكن قرآن كريم تنها مال عرب نيست و در آنجا كه شنونده اش غير عرب باشد قطعا و بطورى كه از سياق استفاده مى شود مقصود از شنيدن همان به دست آوردن اصول دين و معالم آن خواهد بود.
و رابعاً، اين كه منظور از شنيدن «كلام خدا»، واقف شدن بر اصول دين و معالم آن است، نه صرف شنيدن. گو اين كه صرف شنيدن هم در جایى كه شنونده عرب باشد، بى دخالت نيست، وليكن قرآن كريم، تنها مال عرب نيست و در آن جا كه شنونده اش غير عرب باشد، قطعا و به طورى كه از سياق استفاده مى شود، مقصود از شنيدن، همان به دست آوردن اصول دين و معالم آن خواهد بود.
<span id='link109'><span>
<span id='link109'><span>


۱۸٬۱۵۸

ویرایش