۱۸٬۱۵۸
ویرایش
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۴۴: | خط ۱۴۴: | ||
==وجوب امان دادن به مشركى كه می خواهد در باره دین حق، تحقیق کند== | ==وجوب امان دادن به مشركى كه می خواهد در باره دین حق، تحقیق کند== | ||
«'''وَ إِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشرِكِينَ استَجَارَك فَأَجِرْهُ | «'''وَ إِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشرِكِينَ استَجَارَك فَأَجِرْهُ حَتّى يَسمَعَ كلَامَ اللَّهِ ...'''»: | ||
اين | اين آيه، متعرض حكم پناه دادن به مشركان است كه پناه خواهى مى كنند، و مى فرمايد: پناهشان بدهيد تا كلام خدا را بشنوند. و اين سخن، هر چند در خلال آيات برائت و سلب امنيت از مشركان، جمله اى معترضه و يا شبيه به معترضه است، ليكن گفتنش واجب بود. چون در حقيقت، دفع دخل و جواب از توهمى بود كه حتما مى شد. | ||
آرى، اساس اين دعوت حقه و وعد و وعيدش و بشارت و انذارش و لوازم اين وعد و | آرى، اساس اين دعوت حقه و وعد و وعيدش و بشارت و انذارش و لوازم اين وعد و وعيد، يعنى عهد و پيمان بستنش و يا پيمان شكستنش و نيز احكام و دستورات جنگی اش، همه و همه، هدايت مردم است و مقصود از همه آن ها، اين است كه مردم را از راه ضلالت به سوى رشد و هدايت برگردانيده و از بدبختى و نكبت شرك به سوى سعادت توحيد بكشاند. | ||
و | و لازمۀ اين منظور، اين است كه كمال اهتمام را در رسيدن به آن هدف مبذول داشته و براى هدايت يك گمراه و احياى يك حق هر چند هم ناچيز باشد، از هر راهى كه اميد مى رود به هدف برسد، استفاده شود، و به همين جهت است كه خداى تعالى، با اين كه از مشركان غير معاهد بيزارى جسته و خون و مال و عرض آنان را هدر كرده بود، از آن جایى كه منظورش اين بود كه حقى احياء و باطلى ابطال شود، لذا وقتى احتمال مى دهد همين مشركان به راه راست بيايند، همين اميد و احتمال تا آن جا كه مبدّل به يأس و نوميدى از هدايتشان نشود، از هر قصد سویى جلوگيرى مى كند. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۲۰۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۲۰۶ </center> | ||
پس وقتى مشركى پناه مى خواهد تا از نزديك دعوت دينى را بررسى نموده و اگر | پس وقتى مشركى پناه مى خواهد تا از نزديك دعوت دينى را بررسى نموده و اگر آن را حق ديد و حقانيتش برايش روشن شد، پيروى كند واجب است او را پناه دهند تا كلام خدا را بشنود، و در نتيجه پرده جهل از روى دلش كنار رفته و حجت خدا برايش تمام شود، و اگر با نزديك شدن و شنيدن باز هم گمراهى و استكبار خود را ادامه داد و اصرار ورزيد، البته جزو همان كسانى خواهد شد كه در پناه نيامده و امان نيافته اند، و خلاصه امانى كه به آن ها داده شده بود، باطل گشته و بايد به هر وسيله كه ممكن باشد، زمين را از لوث وجودش پاك كرد. | ||
اين، آن معنایى است كه آيه شريفه «وَ إن أحَدٌ مِنَ المُشرِكِينَ استَجَارَكَ فَأجِرهُ...»، به كمك آيات قبل و بعدش آن را افاده مى كند. | |||
و اين دستورالعمل | بنابراين، معناى آيه چنين مى شود: | ||
اگر بعضى از اين مشركان كه خونشان را هدر كرديم، از تو خواستند تا ايشان را در پناه خود امان دهى تا بتوانند نزدت حاضر شده و در امر دعوتت با تو گفتگو كنند، ايشان را پناه ده، تا كلام خدا را كه متضمن دعوت تو است، بشنوند و پرده جهلشان پاره شود، و اين معنا را به ايشان ابلاغ كن تا از ناحيه تو ايمنى كاملى يافته و با خاطر آسوده نزدت حاضر شوند. | |||
و اين دستور از اين جهت از ناحيه خداى متعال تشريع شد كه مشركان مردمى جاهل بودند و از مردم جاهل، هيچ بعيد نيست كه بعد از پى بردن به حق، آن را بپذيرند. | |||
و اين دستورالعمل ها، از ناحيه قرآن و دين قويم اسلام نهايت درجه رعايت اصول فضيلت و حفظ مراسم كرامت و گسترش رحمت و شرافت انسانيت است. | |||
<span id='link108'><span> | <span id='link108'><span> | ||
ویرایش