۱۸٬۱۵۸
ویرایش
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
==اگر مشركان توبه كردند، آنان را رها كنيد == | ==اگر مشركان توبه كردند، آنان را رها كنيد == | ||
«'''فَإِن تَابُوا وَ أَقَامُوا الصلَوةَ وَ | «'''فَإِن تَابُوا وَ أَقَامُوا الصلَوةَ وَ آتَوُا الزَّكوةَ فَخَلُّوا وَ لَمْ يُظهِرُوا عَلَيْكُمْ أَحَداً سبِيلَهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ'''»: | ||
اين | اين آيه، اشتراطى است در معناى غايت حكم سابق، و منظور از «توبه»، همان معناى لغوى كلمه است، و آن عبارت است از: بازگشت. | ||
و معناى | و معناى آيه، اين است كه: اگر با ايمان آوردن، از شرك به سوى توحيد برگشتند، و با عمل خود شاهد و دليلى هم بر بازگشت خود اقامه نمودند، به اين معنا كه نماز خوانده و زكات دادند، و به تمامى احكام دين شما كه راجع است به خلق و خالق ملتزم شدند، در اين صورت رهايشان كنيد. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۲۰۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۲۰۵ </center> | ||
و «تخليه | و «تخليه سبيل»، كنايه است از متعرض نشدن به كسى كه در آن سبيل (راه) قرار دارد، و هرچند در اثر كثرت استعمال، كنايه بودنش از بين رفته و استعمالى مبتذل شده است، و اين كنايه، به اين عنايت است كه مشركان با حكمى كه در باره شان نازل شده، تو گویى راهشان به خاطر تعرض متعرضين بسته شده، و اگر اين راه باز شود، قهرا ملازم با اين است كه متعرضين، متعرضشان نشوند. | ||
و | و جملۀ «إنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ»، بيان علت است براى جملۀ «فَخَلُّوا سَبِيلَهُم» كه يا صورت آن را كه صورت امر است، تعليل مى كند (و مى فهماند: چرا گفتيم رهايشان كنيد) و يا ماده آن را كه عبارت است از رها كردن. | ||
بنابر | بنابر اين كه صورت را تعليل كند، معناى جمله چنين مى شود: دستور خدا به رها كردن ايشان، به علت اين بود كه خدا آمرزنده رحيم است و هر كه را به سويش توبه برد، مى آمرزد. | ||
و بنابر | و بنابر اين كه ماده را تعليل كند، معنا چنين مى شود: رهايشان كنيد، كه رها كردنشان از مغفرت و رحمت خدا است، و اگر چنين كنيد، شما نيز به اين دو صفت كه از صفات علياى پروردگارتان است، متصف مى شويد. و از اين دو وجه، وجه اول، با ظاهر آيه سازگارتر است. | ||
<span id='link107'><span> | <span id='link107'><span> | ||
ویرایش