روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۷۶۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْفَرَائِضِ وَ الْمَوَارِيث

و روي الحسن بن محبوب عن وهب بن عبد ربه عن ابي عبد الله ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ كَانَتْ لَهُ أُمُّ وَلَدٍ فَمَاتَ وَلَدُهَا مِنْهُ فَزَوَّجَهَا مِنْ رَجُلٍ فَأَوْلَدَهَا ثُمَّ إِنَّ اَلرَّجُلَ مَاتَ فَرَجَعَتْ إِلَى سَيِّدِهَا فَلَهُ أَنْ يَطَأَهَا قَبْلَ أَنْ يَتَزَوَّجَ بِهَا قَالَ لاَ يَطَؤُهَا حَتَّى تَعْتَدَّ مِنَ اَلزَّوْجِ اَلْمَيِّتِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَ عَشَرَةَ أَيَّامٍ ثُمَّ يَطَؤُهَا بِالْمِلْكِ مِنْ غَيْرِ نِكَاحٍ قُلْتُ فَوَلَدُهَا مِنَ اَلزَّوْجِ قَالَ إِنْ كَانَ تَرَكَ مَالاً اُشْتُرِيَ مِنْهُ بِالْقِيمَةِ فَأُعْتِقَ وَ وُرِّثَ‏ قُلْتُ فَإِنْ لَمْ يَدَعْ مَالاً قَالَ فَهُوَ مَعَ أُمِّهِ كَهَيْأَتِهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۵۷

و حسن بن محبوب، از وهب بن عبد ربّه روايت كرده است كه: از امام صادق عليه السّلام در باره مردى سؤال كردم كه امّ ولدى داشته، ولى فرزندى كه آن زن از آن مرد داشته مرده است، و پس از آن امّ ولد را با مردى تزويج كرده، و آن مرد فرزندى به او داده، و پس از آن مرده است، و زن بصاحب اصليش باز گشته است، در اين صورت آيا اين مرد ميتواند كه پيش از ازدواج با او مقاربت كند؟ امام فرمود: نميتواند با او مقاربت كند مگر بعد از آنكه آن زن چهار ماه و ده روز عدّه وفات شوهر متوفّى را برگزار نمايد، ولى پس از انقضاء عدّه ميتواند از طريق مالكيّت، نه از طريق نكاح با او مقاربت كند. گفتم: پس وضع فرزندى كه از آن شوهر آورده چه مى‏شود؟ فرمود: اگر آن شوهر مالى بجاى نهاده باشد، آن فرزند از محل آن مال از صاحبش خريده و آزاد مى‏شود، و از تركه پدرش ارث ميبرد. گفتم: پس اگر آن شوهر مالى بجاى نگذاشته باشد؟ فرمود: در اين صورت حكم او حكم مادر او است. مصنّف اين كتاب- رحمه اللَّه- گويد: اين خبر، همين گونه آمده است، و من آن را بعلّت قوّت اسنادش در اينجا آوردم، و اصل نزد ما اينست كه چون يكى از والدين آزاد باشد. فرزند آزاد است. و گاهى مطلبى از ناحيه امام بالفظ اخبار صادر مى‏شود، كه معنى آن انكار و حكايت از قائلين آنست.