روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۴۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و روي الحسن بن محبوب عن علي بن رياب قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا اَلْحَسَنِ مُوسَى ع‏ عَنْ رَجُلٍ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ قَرَابَةٌ مَاتَ وَ تَرَكَ أَوْلاَداً صِغَاراً وَ تَرَكَ مَمَالِيكَ لَهُ غِلْمَاناً وَ جَوَارِيَ وَ لَمْ يُوصِ فَمَا تَرَى فِيمَنْ يَشْتَرِي مِنْهُمُ اَلْجَارِيَةَ فَيَتَّخِذُهَا أُمَّ وَلَدٍ وَ مَا تَرَى فِي بَيْعِهِمْ فَقَالَ إِنْ كَانَ لَهُمْ وَلِيٌّ يَقُومُ بِأَمْرِهِمْ بَاعَ عَلَيْهِمْ وَ نَظَرَ لَهُمْ كَانَ مَأْجُوراً فِيهِمْ قُلْتُ فَمَا تَرَى فِيمَنْ يَشْتَرِي مِنْهُمُ اَلْجَارِيَةَ فَيَتَّخِذُهَا أُمَّ وَلَدٍ قَالَ لاَ بَأْسَ بِذَلِكَ إِذَا بَاعَ عَلَيْهِمُ اَلْقَيِّمُ لَهُمْ اَلنَّاظِرُ فِيمَا يُصْلِحُهُمْ وَ لَيْسَ لَهُمْ أَنْ يَرْجِعُوا عَمَّا صَنَعَ اَلْقَيِّمُ لَهُمُ اَلنَّاظِرُ فِيمَا يُصْلِحُهُمْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۸

و حسن بن محبوب، از علىّ بن رئاب روايت كرده است كه گفت: از امام ابو الحسن موسى عليه السّلام در باره مردى سؤال كردم كه ميان من و او قرابتى بود، و او در حالى وفات يافت كه اولاد خردسالى داشت، و مملوكها و غلامان و كنيزانى از خود بجاى گذاشت بى‏آنكه وصيّتى كرده باشد. نظر آن امام در باره كسى كه كنيزكى را از ايشان بخرد، و آن را امّ ولد سازد چيست؟ و در باره فروش آن از طرف ورثه چه مى‏انديشيد؟ امام فرمود: اگر سرپرستى داشته باشند كه به اصلاح كارشان قيام كند چنان كه بحساب ايشان بفروشد و امور ايشان را زير نظر قرار دهد، در باره ايشان مأجور خواهد بود. گفتم: پس نظر آن امام در باره كسى كه كنيزكى را از ايشان بخرد، تا او را امّ ولد قرار دهد چيست؟ فرمود: در صورتى كه قيّمى از سوى ايشان كه مصلحتشان را در نظر داشته باشد او را بحسابشان بفروشد، باكى نيست. و ايشان حقّ ندارند از كارى كه قيّم مصلحت بينشان براى ايشان انجام داده است رجوع كنند.