روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۳۴۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي العلا عن محمد الحلبي قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ ضَرَبَ رَأْسَ رَجُلٍ بِمِعْوَلٍ فَسَالَتْ عَيْنَاهُ عَلَى خَدَّيْهِ فَوَثَبَ اَلْمَضْرُوبُ عَلَى ضَارِبِهِ فَقَتَلَهُ فَقَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ هَذَانِ مُعْتَدِيَانِ جَمِيعاً فَلاَ أَرَى عَلَى اَلَّذِي قَتَلَ اَلرَّجُلَ قَوَداً لِأَنَّهُ قَتَلَهُ حِينَ قَتَلَهُ وَ هُوَ أَعْمَى وَ اَلْأَعْمَى جِنَايَتُهُ خَطَأٌ تُلْزَمُ عَاقِلَتُهُ يُؤْخَذُونَ بِهَا فِي ثَلاَثِ سِنِينَ فِي كُلِّ سَنَةٍ نَجْمٌ‏ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لِلْأَعْمَى عَاقِلَةٌ لَزِمَتْهُ دِيَةُ مَا جَنَى فِي مَالِهِ يُؤْخَذُ بِهَا فِي ثَلاَثِ سِنِينَ وَ يَرْجِعُ اَلْأَعْمَى عَلَى وَرَثَةِ ضَارِبِهِ بِدِيَةِ عَيْنَيْهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۳۱

محمّد بن على حلبى گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: مردى با كلنگ بر سر ديگرى كوفته چنان كه دو چشم مضروب از حدقه بر گونه‏اش آويخته، آنگاه مضروب بر ضارب تاخته و او را بقتل رسانيده است، امام عليه السّلام فرمود: اين هر دو ستمكارند، و من بر عهده آن كس كه كشته است قصاصى نمى‏بينم، زيرا در حالى كه چشمان خود را از دست داده بود (در حال كورى) او را كشته است، و بنا بر قاعده ديه جنايت جانى اعمى بر عهده عاقله او است، آنان را بدان تكليف مى‏كنند و در سه وعده بمدّت سه سال از ايشان ميستانند، و چنانچه شخصى اعمى عاقله نداشت ديه جنايتى كه مرتكب شده در مال خود اوست او را بدان واميدارند تا در ظرف سه سال بپردازد، و نيز أعمى ديه چشمان خود را از ورثه ضارب مقتولش مى‏ستاند.