روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۳۴۴
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات
و روي العلا عن محمد الحلبي قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۳۴۳ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۳۴۵ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۳۱
محمّد بن على حلبى گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: مردى با كلنگ بر سر ديگرى كوفته چنان كه دو چشم مضروب از حدقه بر گونهاش آويخته، آنگاه مضروب بر ضارب تاخته و او را بقتل رسانيده است، امام عليه السّلام فرمود: اين هر دو ستمكارند، و من بر عهده آن كس كه كشته است قصاصى نمىبينم، زيرا در حالى كه چشمان خود را از دست داده بود (در حال كورى) او را كشته است، و بنا بر قاعده ديه جنايت جانى اعمى بر عهده عاقله او است، آنان را بدان تكليف مىكنند و در سه وعده بمدّت سه سال از ايشان ميستانند، و چنانچه شخصى اعمى عاقله نداشت ديه جنايتى كه مرتكب شده در مال خود اوست او را بدان واميدارند تا در ظرف سه سال بپردازد، و نيز أعمى ديه چشمان خود را از ورثه ضارب مقتولش مىستاند.