روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۱۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي عن ابن سنان قال قال ابو عبد الله ع :

وَ فِي اَلرَّجُلِ يَشْتَرِي اَلْغُلاَمَ أَوِ اَلْجَارِيَةَ وَ لَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ أَوْ أَبٌ أَوْ أُمٌّ بِمِصْرٍ مِنَ اَلْأَمْصَارِ قَالَ لاَ يُخْرِجُهُ مِنْ مِصْرٍ إِلَى مِصْرٍ آخَرَ إِنْ كَانَ صَغِيراً وَ لاَ يَشْتَرِيهِ فَإِنْ كَانَتْ لَهُ أُمٌّ فَطَابَتْ نَفْسُهَا وَ نَفْسُهُ فَاشْتَرِهِ إِنْ شِئْتَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۰۲

عبد اللَّه بن سنان گويد: امام صادق عليه السّلام در مورد كنيز يا غلامى كه داراى خواهر و برادر، و يا پدر و يا مادرى در شهرى از شهرها است و كسى مى‏خواهد آن را بخرد فرمود: او را از شهرى به شهر ديگر نبرد اگر كه نابالغ است و بلكه او را خريدارى نكند، و اگر داراى مادر است و مادر و خود غلام هر دو از طيب خاطر و با كمال رضا و رغبت به جدايى حاضرند در صورتى كه مايل باشى مى‏توانى او را بخرى.