روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۴۸۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

قد روي محمد بن ابي عمير عن داود بن زربي قال :

وَ قُلْتُ‏ لِأَبِي اَلْحَسَنِ ع‏ إِنِّي أُعَامِلُ قَوْماً فَرُبَّمَا أَرْسَلُوا إِلَيَّ فَأَخَذُوا مِنِّي اَلْجَارِيَةَ وَ اَلدَّابَّةَ فَذَهَبُوا بِهَا مِنِّي ثُمَّ يَدُورُ لَهُمُ اَلْمَالُ عِنْدِي فَآخُذُ مِنْهُ بِقَدْرِ مَا أَخَذُوا مِنِّي فَقَالَ خُذْ مِنْهُمْ بِقَدْرِ مَا أَخَذُوا مِنْكَ وَ لاَ تَزِدْ عَلَيْهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۵۱

داود بن زربى گويد: به امام هفتم عليه السّلام عرض كردم: من با جماعتى معامله دارم و چه بسا اتّفاق مى‏افتد كه شخصى را نزد من مى‏فرستند و از من كنيز يا چارپائى مى‏گيرند و مى‏برند و باز پس نمى‏دهند، سپس به عكس مالى از آنها نزد من مى‏آيد آيا از آن برگيرم به اندازه‏اى كه آنها از من برده‏اند؟ فرمود: از آنها به همان اندازه كه از تو برگرفته‏اند برگير و اضافه نباشد.