روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۴۱۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي الوليد بن صبيح عن الصادق ع انه قال :

وَ ثَلاَثَةٌ يَدْعُونَ فَلاَ يُسْتَجَابُ لَهُمْ أَوْ قَالَ يُرَدُّ عَلَيْهِمْ دُعَاؤُهُمْ‏ رَجُلٌ كَانَ لَهُ مَالٌ كَثِيرٌ يَبْلُغُ ثَلاَثِينَ أَلْفاً أَوْ أَرْبَعِينَ أَلْفاً فَأَنْفَقَهُ فِي وُجُوهِهِ فَيَقُولُ اَللَّهُمَّ اُرْزُقْنِي فَيَقُولُ اَللَّهُ تَعَالَى أَ لَمْ أَرْزُقْكَ وَ رَجُلٌ أَمْسَكَ عَنِ اَلطَّلَبِ‏ فَيَقُولُ اَللَّهُمَّ اُرْزُقْنِي فَيَقُولُ اَللَّهُ تَعَالَى أَ لَمْ أَجْعَلْ لَكَ اَلسَّبِيلَ إِلَى اَلطَّلَبِ وَ رَجُلٌ كَانَتْ عِنْدَهُ اِمْرَأَةٌ فَقَالَ اَللَّهُمَّ فَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَهَا فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَ لَمْ أَجْعَلْ ذَلِكَ إِلَيْكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۲۵

وليد بن صبيح گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: سه طايفه دعا مى‏كنند و دعايشان مستجاب نمى‏شود يا دعايشان بخودشان باز مى‏گردد. اوّل مردى كه داراى ثروتى فراوان مثلا تا سى- چهل هزار درهم باشد و همه را در راه حق انفاق كند و براى درماندگى خود چيزى ننهد و تهى دست گشته، گويد: پروردگارا روزيم ده، خداوند متعال مى‏فرمايد: مگر روزيت نداده بودم؟ دوم آنكه، تن بكار ندهد و در خانه‏اش بنشيند و از خدا روزى طلب كرده، بگويد: خداوندا روزيم ده، خداوند متعال مى‏فرمايد: مگر راه روزى طلب كردن را بتو نياموختم؟ و سوم مردى كه زنى (نامناسب) دارد و دعا مى‏كند كه خدا اين را از من دور كن و ميان ما جدائى انداز كه خداوند مى‏فرمايد: مگر اختيار طلاق را بتو نداده‏ام؟