روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الشُّفْعَة

احمد بن محمد بن ابي نصر عن عبد الله بن سنان قال :

سَأَلْتُهُ عَنْ مَمْلُوكٍ بَيْنَ شُرَكَاءَ أَرَادَ أَحَدُهُمْ بَيْعَ نَصِيبِهِ قَالَ يَبِيعُهُ قَالَ قُلْتُ فَإِنَّهُمَا كَانَا اِثْنَيْنِ فَأَرَادَ أَحَدُهُمَا بَيْعَ نَصِيبِهِ فَلَمَّا أَقْدَمَ عَلَى اَلْبَيْعِ قَالَ لَهُ شَرِيكُهُ أَعْطِنِي قَالَ هُوَ أَحَقُّ بِهِ ثُمَّ قَالَ ع لاَ شُفْعَةَ فِي حَيَوَانٍ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ اَلشَّرِيكُ فِيهِ وَاحِداً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۹

احمد بن محمد أبى نصر از عبد اللَّه بن سنان از معصوم عليه السّلام نقل كرده كه: سؤال كردم از مملوك يعنى بنده‏اى كه چند صاحب دارد و يكى از آنها تصميم گرفته است سهم خود را بفروشد، فرمود: بفروشد اشكالى نيست، گويد: عرض كردم چنانچه دو تن صاحب آن مملوكند و يكى از آن دو تصميم بگيرد كه سهم خود را بفروشد و ديگرى جلو آيد و گويد: بايد به من بفروشى، چطور؟ حضرت فرمود: او سزاوارتر است به خريد از ديگرى، سپس فرمود: شفعه در حيوان نيست مگر اينكه شريك يك تن باشد نه بيشتر.