روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الشُّفْعَة

: 

وَ سُئِلَ‏ اَلصَّادِقُ ع‏ عَنِ اَلشُّفْعَةِ لِمَنْ هِيَ وَ فِي أَيِّ شَيْ‏ءٍ هِيَ وَ هَلْ تَكُونُ فِي اَلْحَيَوَانِ شُفْعَةٌ وَ كَيْفَ هِيَ قَالَ اَلشُّفْعَةُ وَاجِبَةٌ فِي كُلِّ شَيْ‏ءٍ مِنْ حَيَوَانٍ أَوْ أَرْضٍ أَوْ مَتَاعٍ إِذَا كَانَ اَلشَّيْ‏ءُ بَيْنَ شَرِيكَيْنِ لاَ غَيْرِهِمَا فَبَاعَ أَحَدُهُمَا نَصِيبَهُ فَشَرِيكُهُ أَحَقُّ بِهِ مِنْ غَيْرِهِ فَإِنْ زَادَ عَلَى اَلاِثْنَيْنِ فَلاَ شُفْعَةَ لِأَحَدٍ مِنْهُمْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۸

از امام صادق عليه السّلام سؤال شد كه شفعه براى كيست؟ و در چه چيزى است و آيا در حيوان هم شفعه هست و چگونه است؟ حضرت فرمود: شفعه مسلّم است در هر چيزى يا زمين و يا متاع مادامى كه ميان دو شريك واقع شود نه بيشتر، و اگر يكى سهم خود را به شريكش بفروشد شريك ديگر حقّ شفعه دارد و او به خريد اولويّت دارد تا ديگرى، امّا اگر از دو تن بيشتر شدند ديگر براى هيچ يك حقّ‏ شفعه نيست. (اين خبر از جهت تعارضش با اخبار قبل مورد اختلاف است عمده در قسمت دوم است كه مى‏فرمايد براى بيشتر از دو شريك شفعه نيست. و أمّا قسمت اوّل را مى‏توان به اين ترتيب توجيه كرد: كه مراد از حيوان جنس است يعنى مثلا چندين رأس گوسفند يا گاو يا چند رأس شتر كه قابل قسمت هستند نه يك گوسفند يا يك گاو و يا يك شتر و يك اسب و أمثالها). و مؤلف- رحمة اللَّه- گويد: شفعه در حيوان براى بيش از دو شريك نيست أما در موارد ديگر اگر زيادتر از دو نفر هم باشند شفعه باز وجود دارد و دليل بر اين، خبر زير است كه: