روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۰۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْخُلْع

في روايه حماد عن الحلبي عن ابي عبد الله ع قال :

وَ عِدَّةُ اَلْمُخْتَلِعَةِ عِدَّةُ اَلْمُطَلَّقَةِ وَ خُلْعُهَا طَلاَقُهَا وَ هِيَ تُجْزِي مِنْ غَيْرِ أَنْ يُسَمِّيَ طَلاَقاً وَ اَلْمُخْتَلِعَةُ لاَ يَحِلُّ خُلْعُهَا حَتَّى تَقُولَ لِزَوْجِهَا وَ اَللَّهِ لاَ أُبِرُّ لَكَ قَسَماً وَ لاَ أُطِيعُ لَكَ أَمْراً وَ لاَ أَغْتَسِلُ لَكَ مِنْ جَنَابَةٍ وَ لَأُوطِئَنَّ فِرَاشَكَ وَ لَأُوذِنَنَّ عَلَيْكَ بِغَيْرِ إِذْنِكَ وَ قَدْ كَانَ اَلنَّاسُ عِنْدَهُ‏ يُرَخِّصُونَ فِيمَا دُونَ هَذَا فَإِذَا قَالَتِ اَلْمَرْأَةُ ذَلِكَ لِزَوْجِهَا حَلَّ لَهُ مَا أَخَذَ مِنْهَا وَ كَانَتْ عِنْدَهُ عَلَى تَطْلِيقَتَيْنِ بَاقِيَتَيْنِ وَ كَانَ اَلْخُلْعُ تَطْلِيقَةً وَ قَالَ ع يَكُونُ اَلْكَلاَمُ مِنْ عِنْدِهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۱۹

و در روايت حمّاد از حلبى آمده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: عدّه زنى كه بخلع جدا گشته عدّه مطلّقه است، و لفظ آن كفايت از طلّقت مى‏كند بدون اينكه لفظ طلاق را بياورد، و مختلعة (زنى كه بطلاق خلع رها شده) خلعش صحيح نيست مگر اينكه بشوهر خويش بگويد: سوگندت را انجام نمى‏دهم و فرمانت را اطاعت نمى‏كنم، با تو خود را جنب نمى‏سازم تا غسل بر من واجب شود، و در رختخواب تو مرد ديگرى را مى‏آورم، و بدون إذن تو هر كس را بخواهم بخانه‏ات راه مى‏دهم، و مردم قبل ازين بكمتر از اين كلمات او را رها مى‏كردند، و چون زن چنين سخنانى را بگويد بر مرد حلال است هر چه از او بگيرد و او را رها كند، و البته حقّ دو طلاق ديگر براى مرد باقى است و خلع يك طلاق محسوب مى‏شود، و نيز آن حضرت فرمود: زن بايد شروع بكلام كند كه دليل باشد او ببقاء زناشوئى حاضر نيست، بدون اينكه خود متوجّه باشد، يا شوهر باو بياموزد.