روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ نَوَادِرِ الشَّهَادَات

قال ع :

وَ أَوَّلُ شَهَادَةٍ شُهِدَ بِهَا بِالزُّورِ فِي‏ اَلْإِسْلاَمِ‏ شَهَادَةُ سَبْعِينَ رَجُلاً حِينَ اِنْتَهَوْا إِلَى مَاءِ اَلْحَوْأَبِ‏ فَنَبَحَتْهُمْ كِلاَبُهَا فَأَرَادَتْ صَاحِبَتُهُمُ اَلرُّجُوعَ وَ قَالَتْ سَمِعْتُ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ يَقُولُ لِأَزْوَاجِهِ إِنَّ إِحْدَاكُنَّ تَنْبَحُهَا كِلاَبُ‏ اَلْحَوْأَبِ‏ فِي اَلتَّوَجُّهِ إِلَى قِتَالِ وَصِيِّي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع‏ فَشَهِدَ عِنْدَهَا سَبْعُونَ رَجُلاً أَنَّ ذَلِكَ لَيْسَ بِمَاءِ اَلْحَوْأَبِ‏ فَكَانَتْ أَوَّلَ شَهَادَةٍ شُهِدَ بِهَا فِي‏ اَلْإِسْلاَمِ‏ بِالزُّورِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۴

و امام صادق عليه السّلام فرمود: اوّل شهادت دروغى كه در اسلام داده شد گواهى هفتاد تن بود كه چون به چاه سرزمين حوأب رسيدند (جايى است نزديك بصره) و سگان شروع به پارس كردند و آن زن همراهشان تصميم گرفت بازگردد و گفت: از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله شنيدم به همسرانش مى‏فرمود: كه يكى از شما مورد پارس سگهاى حوأب واقع خواهيد شد و اين هنگاميست كه رهسپار نبرد با على بن أبى طالب وصىّ من خواهيد بود. در اين هنگام هفتاد مرد از همراهان او شهادت دادند كه اينجا ماء حوأب نيست و اين اوّلين شهادت زورى بود كه در اسلام داده شد. (زور در اينجا بمعنى تزوير، و مراد از آن زن امّ المؤمنين عايشه است).